İyi okumalar.✨
Medyada Ece🌸
Emre KARAHAN
Banyodan çıkıp dolabımın karşısına geçtim ve içinden kot pantolonla siyah bir tişört çıkarttım, onları hızlıca üstüme geçirip odadan çıktım ve aşağıya indim.
Salondaki masada kahvaltının hazır olduğunu görünce oraya doğru ilerledim. Her zaman oturduğum sandalyeye oturup elime çatalımı aldığım sırada annemin elinde bardaklarla mutfaktan çıktığını gördüm.
"Günaydın anne."
"Günaydın oğluşum." dedi gülümseyerek.
Annemin bu dediğine yüzümü buruşturdum.
"Anne sence de artık oğluşum demeyi bırakma zamanı gelmedi mi?"
Elindeki bardakları masanın üstüne koyup bana çatık kaşlarla baktı.
"Hayır, gelmedi."
Gözlerimi devirip önüme döndüm. Önümdeki yiyeceklerle ilgilenmeye başladığım zaman annem de karşıma oturdu.
"Babam yok mu?"
"Toplantısı varmış, apar topar çıktı."
"Ne toplantısı?" diye sorduğumda annem kafasını kaldırıp bana baktı.
"Batuların şirketiyle olan bir toplantı."
"Peki bundan benim neden haberim yok?" dedim kaşlarımı çatarak.
"Batu'dan haz etmediğin için olabilir mi?"
Bir şey demeden yerimden kalktım ve kapıya doğru ilerledim.
"Oğlum nereye?"
"Şirkete gidiyorum."
Üst kata çıkıp odama gittim ve üstüme deri ceketimi geçirip komodinin üstünden de telefonumu ve anahtarlarımı aldım.
Odadan çıkıp merdivenlere doğru ilerlerken bir yandan da babamı aradım.
"Efendim oğlum?"
"Toplantı varmış baba."
"Evet, birazdan başlayacak."
"Benim neden haberim yok bu toplantıdan?"
Aşağıya inip kapının önünde ayakkabılarımı giydim.
"Haberin olması gerekmediği için."
"Geliyorum ben." dedikten sonra telefonu kapatıp içeriye doğru seslendim.
"Ben çıkıyorum anne."
Evden çıkıp arabama bindim ve şirkete doğru sürdüm.
Aklıma Anıl gelince onu arayıp telefonu kulağıma götürdüm.
"Efendim kardeşim." dedi telefonu açarak.
"Toplantı varmış Anıl, haberin var mı?" diye sordum.
"Şimdi öğrendim, Dolunay'ı okula bırakıp hemen geliyorum."
"Tamam kardeşim orada görüşürüz." dedikten sonra telefonu kapattım.
Gözümü yoldan ayırmamaya gayret ederek bu sefer de Can'ı aradım.
Telefon kaç kez çaldı bilmiyorum ama yüzüme kapanınca derin bir nefes alıp tekrar aradım.
Birkaç kez daha çaldıktan sonra nihayet açılmıştı.
"Efendim?"
Duyduğum ses, Can'ın sesi değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)
Ficção AdolescenteAhenk; gittiği yeni kolejde yaşadığı olaylar yüzünden, "Acaba bu koleje gelmekle hata mı yaptım?" diye düşünse de bu düşüncesini, "İyi ki bu koleje düşmüşüm." diye değiştiren birileriyle tanışır. Yeni okuluna, yeni arkadaşlarına, yeni düzenine karşı...
