KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

76.BÖLÜM *BELKİ DE BİLEREK*

İyi okumalar.✨

Medyada Dolunay🌸

Ahenk'in Ağzından

"Allah rızası için yeter ya."diye söylenip kendimi koltuğun üstüne attım. Dolunay ve Ece önlerindeki kıyafetlere bakarlarken bir yandan da benim bu halime söyleniyorlardı. Umrumda mı? Tabiki de HAYIR.

"Ahenk daha yeni geldik. Hem bir şey beğenmiyorsun hem de sızlanıyorsun."dedi Ece.

Hızla yerimden doğrulup sinirle konuştum.

"Yeni mi geldik? Üç saattir buradayız, üç."

İkisi de aynı anda bana göz devirince ben de onlara göz devirdim.

"Hem sizin ne işiniz var burada? Ece senin sevgilinle aran bozuk, git evine depresyona gir. Dolunay sen de dün kaçırıldın, git evine o kötü günler için ağla, beni salın arkadaş. Ben geçenlerde bir adamın partisinde giydiğim beyaz elbisemi giyerim..."

İkisinin bana kötü kötü baktığını görünce ağzıma hayali bir fermuar çektim.

Sabah okula gitmiştik ve öğlen de beni zorla okuldan alıp AVM'ye getirmişlerdi. Üç saattir burada dönüp duruyoruz ve hala bir şey bulamamıştık.

"Kimler buradaymış?"

Duyduğum sesle gözlerimi devirdim. Yok, bu çocuktan kurtuluşum yok. Ozan gelip yanıma oturunca ona baktım.

"Bak bu sefer de seni takip etmiyordum falan deme inanmam."dedim.

"Aslında bu akşamki balo için kendime bir takım almaya gelmiştim."

"Kadın reyonundan mı?"dedim sırıtarak.

"He kadın reyonundan."dedi göz devirerek.

"Ahenk?"

Dolunay'ın elindeki beyaz elbiseyle bana doğru geldiğini görünce ayağa kalktım. Kaş göz işaretiyle Ozan'ı gösterince konuşmaya başladım.

"Balo için kıyafet bakmaya gelmiş."

"Aynen öyle."dedi Ozan'da ayağa kalkarak.

"Neyse Ahenk sen bu elbiseyi bir dene."diyerek elindeki beyaz elbiseyi elime tutuşturdu. Elbiseyi kaldırıp göz hizama çıkarttım. Boyu fazla kısaydı ve ben bunu asla gitmezdim.

"Ben bunu asla giymem."dedim bağırarak ve sonuç olarak on dakika sonra kalbinden o elbiseyi giyerek çıktım.

"Ya çok güzel olmuş."dedi Ece.

"Bence de."diyerek ona katıldı Dolunay.

"Sanki biraz şey gibi hmm hah buldum..kısa."dedi Ozan yüzünü buruşturarak.

Gözlerimi devirip aynanın karşısına geçtim. Eteklerini tutup biraz aşağı çekiştirdim. Kısaydı ve rahatsız ediyordu.

"Ay sevgilim hoş geldin."

Dolunay'ın çığlığı ile arkama döndüm. Dolunay sevgilisine sarılmıştı ve yanağını öpüyordu.

"Görmemişin sevgilisi olmuş."diye homurdandı Can.

"Hoş geldiniz, Emre yok mu?"diye sordum.

"Burda kanka bak hemen arkanda."dedi Can arkamda bir yere bakıp sırıtarak.

Yavaşça arkama döndüm. Emre'nin kaşları çatık bir şekilde Ozan'a baktığını görünce derin bir nefes aldım. Beni henüz görmemişti. Yavaş adımlarla kabine doğru ilerlemeye başladım.

"Nereye Ahenk Hanım?"

Emre'nin sesini duyunca yerimde durup ona döndüm.

"Üstümü değiştirecektim."dedim gülümsemeye çalışarak.