KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

36.BÖLÜM *MAVİLİ*

İyi okumalar.🌸

Medyada Âsi✨

Batu'nun Ağzından

Bugün son kontrollerimi yapıp şu lanet hastaneden çıkacağım için erken kalktım. Duvarda asılı duran saate baktığımda on bire geldiğini gördüm. Bence erken uyanmışım.

Yatağımdan çıkıp ayağa kalktım. Bastonlarım olamadan da yürüyebiliyorum artık ama yavaş adımlarla. Banyoya doğru ilerledim. İçeriye girip hızlıca tüm işlerimi hallettim. Banyodan çıkınca direkt odanın kapısına doğru ilerledim.

Kapıyı açıp odadan çıkınca Emre'yi gördüm. Ne işi var lan bunun burada? Beni ziyaret etmeye geldiğini hiç sanmıyorum. Lan yoksa Ahenk'e mi bir şey oldu?

Hızlı adımlarla yanına doğru ilerledim. Telefonda konuştuklarını duyunca yerimde donakaldım.

"Can, çabuk hastaneye gelin, Ahenk her şeyi hatırladı."

Ahenk her şeyi hatırladı.

Ahenk her şeyi hatırladı.

Şaka dimi? Bu olamaz. Benim Ahenk ile yakınlaşmam için bu son şansımdı. Ona yalan attığımı öğrenirse -ki büyük ihtimalle bunu da hatırladı- beni asla affetmez.

Emre telefonunu kapayıp arkasına döndü beni görünce şaşırdı. Şaşkınlığını üstünden atınca sırıtmaya başladı.

"Batu? Bir sorun varmış gibime geliyor."dedi.

"Sen varsın ya. Senden büyük sorun olur mu?"dedim ben de sırıtarak.

"Telefonda konuştuklarımı duymuşsundur."dedi söylediklerimi takmayarak.

"Duydum, ne olmuş?"dedim rahat bir tavırla.

"Ne olacağını benden iyi bildiğini biliyorum Batu."diyerek yanımdan ayrıldı. Ben şimdi ne yapacağım? Yanına gitsem mi Ahenk'in? Beni hiç affetmeyeceğini bilsem de bunu yapmalıyım.

Yavaş adımlarla Emre'nin arkasından gittim. Emre bir odanın kapısının önünde durunca gülümseyerek içeriye girdi. Ben de derin bir nefes alıp içeriye girecektim ki vaz geçip onları dinlemeye başladım.

"Güzelim daha iyi misin?"dedi Emre.

"Nasıl iyi olmayım Emre? Her şeyi hatırlıyorum artık. Ben buna inanamıyorum."dedi.

Sizin konuşmalarınıza daha fazla katlanamayacağım. Kapıyı çalmadan direkt içeri girdim. Ahenk beni görünce bir anda kaşları çatıldı.

"Batu?"dedi kaşlarını daha çok çatak.

Belki hatırlamamıştır.

"Sevgilim?"dedim gülümsemeye çalışarak.

"Senin o sevgilim diyen ağzını kırarım. Sen bana nasıl yalan söylersin?"diye bağırıp yerinden kalktı.

Yedik ayvayı.

"Şimdi şöyle Ahenk..."

"Ne şöylesi? Ne böylesi? Batu sen nasıl bir insansın ya?"dedi yanıma gelerek.

"Bak Ahenk ben ne yaptıysam senin ve benim için yaptım. Bir kez olsun beni sev diye yaptım. Ben bunun benim için son şans olduğunu biliyordum ama işe yaramadı. Haklısın yaptığım yanlıştı ama ben sırf seni sevdiğim için yaptım."dedim.

"Batu çık dışarı."dedi Ahenk.

Kaşlarımı çatarak Emre'ye baktım. Tek kaşı kalkık bir şekilde bize bakıyordu.