KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

73.BÖLÜM *ÖZLEYECEĞİM*

İyi okumalar.✨

Medyada Emre🌸

Ahenk'in Ağzından

"Ahenk kızım hadi kalk."

Annenim bana seslenmesiyle homurdanarak uyumaya devam ettim. Hem annem beni neden uyandırmaya geldi ki? Ben onlarla küsüm.

"Kime diyorum kız ben?"

"Anne ben sana küsüm. Gider misin lütfen."dedim mırıldanarak.

Bacağımda hissettiğim sızıyla hızla gözlerimi açtım. Annem elindeki terlikle bana sinirli bir şekilde bakıyordu.

Üstümdeki örtüyü çekip bacağıma baktım. Şort giydiğim için bacağımdaki kızarıklık bana sırıtıyordu.

"İnsaf be anne. Ne vuruyorsun?"dedim kaşlarımı çatarak.

"Özlemişim kız sana vurmayı. Hadi kalk okula geç kalacaksın."dedi.

"Özlediğin şey keşke ben olsaydım. Bana vurmayı özlemek ne ya?"dedim homurdanarak. Annem yatakta yanıma oturunca ona baktım.

"Kızım ben özür dilerim ama senin için en iyisinin bu olacağını düşünmüştük babanla."dedi.

"Peki sence iyi olan bu muydu?"

"Bilmiyorum. Ama Emre'yle ayrılmadığınızı biliyorum."

"Ne?"dedim şaşkınlıkla.

"Nerden biliyorsun?"dememle annemin kaşları anında çatıldı.

"Ayrılmadın demek. Ben de uydurdum. Meğersem doğruymuş. Kız sen beni kandırdın mı?"dedi. Eli yavaş yavaş ayağındaki terliği gidince hızla yerimden kalktım.

"Anne valla açıklayabilirim. Ayrıldık sonra ayrılmadık."dedim kapıya doğru koşarak.

"Gel buraya gel."dedi annem arkamdan. Kapıyı açıp odadan çıktım. Kapıyı da kapatınca derin bir nefes aldım.

"En büyük başkan Zeynep başkan."
Sen sus terbiyesiz.

"Annen öğrendi hadi bakalım şimdi ne yapacaksın?"
Hiç bilmiyorum.

Hızlı adımlarla banyoya girip işlerimi hallettim. Saçlarımı da taradıktan sonra banyodan çıktım. Odamın kapısını hafif aralayıp içeriye göz gezdirdim. Annemi içeride göremeyince odaya girdim. Canım annem yatağımı toplamış. Dolabıma doğru ilerleyip içinden kendime kot pantolon ve üstünde de beyaz bir tişört çıkartıp onları üstüme geçirdim.

Çantamı hazırlayıp telefonumu da elime aldım. Telefonumu açıp bildirim olup olmadığını baktım. Bir tane mesajım olduğunu görünce hemen mesajı açtım.

Egolu Sevgilim: Günaydın Lahmacunlar Kraliçesi.

Mesajı görünce kendi kendime güldüm.

"Çünkü sen delisin."
Gider misin lütfen?

"Hayır."
Peki.

Hemen mesaj yazdım.

Ben: Size de günaydın Bay Ego:)

Telefonumu kapayıp odadan çıktım. Yavaş adımlarla dış kapıya doğru ilerleyecekken annemin sesiyle yerimde durdum.

"Gel kız buraya kahvaltını et."

"Aç değilim anne."dedim bağırarak.

"Hayatım biliyor musun neler olmuş?"