KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

38.BÖLÜM *YOK ANASININ GÖZÜ*

İyi okumalar.✨

Medyada Emre🌸

Ahenk'in Ağzından

"Anne ya bak benim kalbimin az bişi altısına cam parçası saplandı. Okula gitmesem olmaz mı?"diye yalvardım anneme.

"Saçmalama kızım. Hadi kalk iki haftadır gitmiyorsun okula. Derslerinden çok fazla geri kaldın."diyerek elimde tuttuğum örtüyü çekti.

"Bak anne kendin diyorsun derslerden geri kaldım diye. Salla gitsin. Toparlayamam zaten."dedim.

"Kız valla bak terlik geliyor. Kalk dedim sana."diye bağırdı annem.

"Anne okusam ne okumasam ne?"diye homurdandım.

"Kızım okursan hayatını kurtarır mesleğini eline alırsın."dedi annem.

"Anne benim hayatımı kurtarmam için meslek edinmeme gerek yok ki."dedim sırıtarak.

"Nasıl yok?"dedi annem kaşlarını çatarak.

Şimdi Emre ile evlenip geleceğimi sağlama alacağımı söylersem annem elindeki terliği benim bir yerlerime monte eder. En iyisi konuyu değiştirmek.

"Anne tamam sen kazandın. Okula gideceğim."dedim.

"Neden bir anda konuyu değiştirdin?"dedi annem tek kaşını kaldırarak. Zeki kadın.

"Aaaa anne bak ben okula geç kaldım."diyerek hızlı bir şekilde yatağımdan çıkıp kapıya doğru koştum.

Kapıyı açıp tam odadan çıkıyordum ki çarptığım bedenle geriye doğru savruldum. Çarptığım kişiye baktığımda bir adet sırıtan Buray'la karşılaştım.

"Ne gülüyorsun lan? Ayıp değil mi kuzenine hayvan gibi çarpıyorsun?"diye homurdandım.

"Evet kuzen ayıp değil mi kuzenine hayvan gibi çarpıyorsun?"dedi sırıtmaya devam ederek.

"Doğru ben çarptım ama konumuz bu değil. Çekil şurdan."diyerek onu kapının önünden itip odadan çıktım. Banyoya gidip hızlı bir şekilde işlerimi hallettim. Banyodan çıkınca odama doğru ilerledim. Odama girip dolabıma ilerledim. Bulduğum kıyafetleri alıp üstüme geçirdim. Saçlarıma da elimle şekil verip odadan çıktım. Mutfaktan sesler geldiğini duyunca kaşlarımı çattım.

"Mutfaktan ses gelmesi kadar doğal bir şey yok."
Mutfaktan gelen sesler her zaman duyduğum sesler değil.

Mutfağa girip seslerin kime ait olduğuna baktım. Emre, Can ve Ece'yi görünce şaşırdım.

"Aaa hoşgeldiniz."dedim.

"Hoşbulduk kanka."diye bağırdı Can.

"Ne bağırıyorsun lan?"dedi Emre.

"Emreaşkım sizden önce şeediyim diye bağırdım."dedi sırıtarak.

Gülerek boş olan bir sandalyeye oturdum

"Dolu olan bir sandalyeye oturamazsın zaten slk şey."
Sen çok biliyon. Dolunay ve Anıl'ın olmadığını fark ettim.

"Dolunay ve Anıl nerede?"dedim merakla.

"Anılaşkım hasta olmuş. Dolunay da ona bakacağı için bugün okula gelemeyeceklerini söylediler."dedi Can.

"O zaman okul çıkışı Anıllara gidelim mi?"diye sordum.

"Olur gideriz."dedi Emre gülerek.

"Tabi benden izin aldınız ya."dedi annem.

"Aaa Zeynep teyzeciğim sen izin vermeyeceksin de kim verecek?"dedi Can sırıtarak. Annem de Can'ın bu söylediğine gülüp kafasını olumlu anlamda salladı.