KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

82.BÖLÜM *ÖZLEDİM*

İyi okumalar.✨

Medyada Emre🌸

Ahenk'in Ağzından

Çantamı koluma takıp odamdan çıktım. Salona girdiğimde gördüğüm valizlerle kaşlarım çatıldı. Mutfağa girdiğimde annemin ve babamın kahvaltı ettiklerini gördüm.

"Günaydın, anne o valizler kimin? Bir yere mi gidiyorsunuz?"dedin annemin karşısındaki sandalyeye oturarak.

"Günaydın kızım. Anneannen biraz rahatsızlanmış da biz de bir süreliğine yanına gideceğiz."

"Ne? O iyi mi? Ben de gelebilir miyim?"dedim endişeyle.

"Hayır kızım, senin okulun var, biz gidip bir hafta içinde geri döneriz."

"Anneannemi de buraya getirseniz olmaz mı?"

"Biz bir gidip bakalım kızım, eğer durumu iyi değilse buraya getiririz. Sen eve geldiğinde biz çoktan gitmiş olacağız, mümkünse biz gelene kadar evi yakma."

"Ne komik ama. Neyse ben kaçtım, size iyi yolculuklar. Anneannemin pamuk yanaklarını benim için de öpün."diyerek ayağa kalktım. Annemin yanına gidip yanağını öptüm. Daha sonra babamın da yanağını öptükten sonra mutfaktan çıktım. Ayakkabılarımı giydikten sonra evden de çıkıp asansöre bindim ve zemin kata bastım.

Bugün mutluyum çünkü neden olmayayım?

"Slk şey."
Sana da günaydın, iyiyim Allah razı olsun sen nasılsın?

"İyice kafayı sıyırmışsın sen."
Peki.

Asansör durunca inip kapıya doğru ilerledim. Apartmandan da çıktıktan sonra yürümeye başladım.

Bugün o Yağmur denen kızla görüşecektik ama kızla bir türlü bağlantı kuramamıştım. Acaba Ozan'dan kardeşinin numarasını istersem verir mi?

"Günaydın Ahenk."

İti an çomağı hazırla demişler.

"Ya iyi insan da lafının üstüne gelirmiş, ben de tam seni düşünüyordum."dedim gülümsemeye çalışarak.

"Beni mi düşünüyordun?"dedi Ozan şaşkınlıkla.

Ya seni düşünüyordum. Acaba kardeşinden sonra sana ne tür işkence uygulasam diye düşünüyordum.

"Evet, Ozan senden bir şey isteyecektim ben. Hani biz Emre'yle ayrıldık ya ben de onun gerçek yüzünü görmüş oldum. Acaba bana kardeşinin telefon numarasını vermen mümkün mü? Teşekkür etmek istiyorum da ondan istedim."

Allah'ım inşallah çarpılmam. Bu nasıl bir yalandır?

"Aa şey tabiki de veririm. Telefonunu alabilir miyim?"diyerek bana elini uzatınca içimden dans edip dışımdan sadece hanım hanımcık bir kız gibi gülümsedim. Telefonumu cebimden çıkartıp ona uzattım. Elimden alıp numarayı yazdıktan sonra telefonu geri bana uzattı. Teşekkür edip elinden aldıktan sonra telefonu cebime koydum ve Ozan daha ne olduğunu anlamadan yüzüne yumruk attım. İnleyere bir adım geri gitti.

"Kardeşin de sen de iğrenç insanlarsınız."

"Ne oluyor lan?"diyerek dudağındaki kanı sildi.

"Şimdi sana yumruk attım diye gidip babana söylemezsin değil mi Ozan? Ama bak baştan söyleyeyim bizim şirketimiz yok ona göre tehditlerinizi hazırlayın."dedim alayla.

"Ahenk ben gerçekten böyle olmasını istemezdim."dedi üzgünce.

Bir şey demeden arkama döndüm ve yoluma devam ettim. Az da olsa rahatlamıştım.