KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

92.BÖLÜM *KIYAMAM Kİ*

İyi okumalar.✨

Medyada Ahenk🌸

Emre'nin Ağzından

Birinin kolumu dürtmesiyle gözlerimi aralayıp karşımdaki kişiye baktım. Can'ın sırıtan yüzünü görünce yaslandığım hastane koltuğundan doğrulup gözlerimi ovuşturdum.

"Günaydın Emreaşkım."

Elimle ağzımı kapatıp esnedikten sonra Can'a tekrar baktım.

"Günaydın."dedim mırıldanarak.

"Kankamı birazdan normal odaya alacaklar, hani belki sevgilini görmek istersin."deyince kafamı sallayıp ayağa kalktım.

Dün akşam geç saate kadar yoğun bakım camının önünde durup Ahenk'i seyretmiştim daha sonra da uykum gelince bir koltuğa kıvrılıp uyumuşum.

"Ben elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."diyerek Can'ın yanından uzaklaşıp merdivenlere doğru ilerledim. Alt kata inip tuvalete gittim. Hızlıca işlerimi halledip geri yukarı çıktım. O sırada bizimkilerin de merdivenlerden üst kata çıktıklarını görünce Ahenk'i normal odaya götürdüklerini anladım. Adımlarımın yönünü değiştirip onların arkasından gittim.

İki kat merdiven çıktıktan sonra 265 numaralı odanın kapısının önünde durduk. Herkesle birlikte içeriye girmemek için odanın karşısında duran koltuklardan birine oturdum. Okan amca ve Zeynep teyze odaya girince bizimkiler bana baktılar.

"Emreaşkım sen niye içeri girmiyorsun?"diyen Can'la birlikte kollarımı göğsümde birleştirip oturduğum koltuğa biraz daha yayıldım.

"Yalnız başıma girmek varken neden hepinizle birlikte odaya gireyim?"

Kızlar bana gözlerini devirip içeriye girdikleri zaman hızla yerimden doğrulup Anıl ve Can'ın yanına gittim. Odaya gidecekleri zaman onlara engel olup konuşmaya başladım.

"Doğuş'un yanına gideceğiz bugün."dememle ikisinin de bakışları bana döndü.

"Neden?"dedi Anıl kaşlarını çatarak.

"Okan amcanın dün söylediklerini hatırlıyorsunuz değil mi?"dediğimde kafalarını olumlu anlamda salladılar.

"Kemal denen adamın neler karıştırdığını ona itiraf ettireceğiz hem de Doğuş'un önünde."

"Nasıl yapacağız ki bunu?"dedi Can anlamayarak.

"Şehrin çıkışında olan depoya gideceğiz Ahenk'i gördükten sonra, ben ve Can, Doğuş'un yanına gideceğiz, Anıl sen de gidip Kemal'i getireceksin oraya. Sonra da neler yaptığını anlatacak."

"Her şey tamam da ya anlatmazsa?"dedi Anıl.

"Anlatacağını umuyorum."dedim pek emin olmasam da.

"Tamam, neyse çok konuştuk ben gideyim de minnak kankamı göreyim, valla çok özledim."diyerek odaya giren Can'a gözlerimi devirdim. Anıl'da onun arkasından odaya girince ben de gidip kalktığım yere geri oturdum. Oturmamla telefonumun çalması bir oldu. Biraz doğrularak telefonumu cebimden çıkartıp kim olduğuna baktım. Annemin aradığını görünce kendime içimden sövüp telefonu açtım ve kulağıma doğru götürdüm. Ben onlara haber vermeyi tamamen unutmuştum.

"Efendim anne?"

"Oğlum tamam bize kızgınsın ama eve gelmemek nedir? Haber vermiyorsun, bizi burda endişelendiriyorsun."

"Anne ben hastanedeyim."dedim bir anda.

"Ne? Ne oldu? Sen iyi misin? Hangi hastane? Oğlum konuşsana."diyerek sorularını sıralamaya başladı annem.