KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

83.BÖLÜM *BENİM YILDIZIM*

İyi okumalar.✨

Medyada Kızçelerim🌸

Ahenk'in Ağzından

"Hadi be güzelim, acele et."

Apartmanın kapısını kapatıp arkama döndüm.

"Emre acele ettirmesene, geldim işte."dedim ona doğru ilerleyerek.

"Beş saatlik yolumuz var Ahenk, daha fazla geç kalmayalım."

Bir şey demeden elimdeki valizi ona verdim. Elimden alıp valizi bagaja koyduktan sonra yanıma geri geldi.

"Hazır mısın bakalım?"dedi gülerek.

"Evet."dedim bağırarak. Bağırmamla bizim apartmanın çevresindeki insanların bakışları bana dönünce utangaç bir şekilde gülümsedim.

"Hadi gidelim."diyerek arabaya binince ben de hızlı adımlarla arabanın etrafından dolanıp arabaya bindim. Emre arabayı çalıştırınca arkama yaslanıp yolu seyretmeye başladım.

Bugün anneannemin yanına gidiyoruz. Anneannem beni arayıp hafta sonu yanına gelmemi isteyince hiç itiraz etmeden kabul ettim. Sonra aklıma bizimkiler geldi ve onlar da gelirse daha güzel olur diye düşünüp anneannemden izin aldım. Tabiki de izin verdi canım anneannem. Saat dört falandı ve yaklaşık olarak saat dokuzda orada olurduk.

"Uçağa neden binmiyorsunuz?"
Çünkü ben ve kankam Can uçaktan korkuyoruz.

Ece ve Can da bizimle geleceği için Emre arabayı Ece'nin evinin önünde durdurup kornaya bastı.

"Bence güzel bir hafta sonu bizi bekliyor, sen ne dersin?"dedim Emre'ye dönerek.

"Senin olduğun her yer benim için güzel olur zaten."dedi gülümseyerek.

Ne diyeceğimi bilemediğim için sadece gülümsedim. Camın tıklatılmasıyla kafamı cama doğru çevirdim.

"Bagajı açın bagajı."dedi Can eliyle arabanın arkasını işaret ederek. Emre bagajı açınca Can arkaya doğru ilerledi. Ben de kapıyı açıp arabadan indim.

"Kanka Ece nerde?"

Can bagajın kapağını kapattıktan sonra yanıma geldi.

"Bak orda."diyerek kapının önünü işaret edince oraya baktım. Ece ayakkabılarını giyiyordu. Benim ona baktığımı fark edince bana el salladı. Ben de ona el sallayıp tekrar Can'a baktım.

"Hazır mısınız yolculuğa?"

"Anneanne hanım teyzeden korkuyor oluşumu saymazsak evet hazırız."dedi gülerek.

"Anneannem sana bir şey yapmaz Can."

"Beni zebani sanıyor kadın, elindeki bastonu bir yerlerime sokmadığı için şanslıyım bence."

"Bence de."dedim gülerek.

"Kanka insan 'anneannem yapmaz öyle, korkma' falan der. Bence de ne ya?"dedi homurdanarak.

"Kanka valla anneannem bu yapar, sana yapmayacağının garantisini veremem."

"Bence beni sever ve seni torunluktan reddedip beni torunu olarak sahiplenir, sonuçta beni sevmeyen kimse yok."deyince anında kaşlarım çatıldı.

Doğru söylüyordu, onu sevmeyen insan yoktu, ya dediği gibi kendisini anneanneme sevdirirse?

"Emre?"dedim bağırarak.

"Efendim?"

"Can'ı götürmesek olur mu?"dedim sinirle Can'a bakarak.

"Neden?"