KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

84.BÖLÜM *ZAMANI GELDİ*

İyi okumalar.✨

Medyada Beyler🌸

Ahenk'in Ağzından

Yüzümde dolaşan parmaklarla yerimde rahatsızca kıpırdandım.

"Hadi kalk bakalım uykucu."

Duyduğum ses Emre'nin sesiydi, hızla gözlerimi açıp üstümdeki örtüyü kafama kadar çekip kendimi sakladım.

"Emre senin ne işin var burada? Beni bir de bu halimle gördün, sana kim dedi buraya gel..."

Sözümü yarıda kesen Emre'nin örtüyü üstümden kaldırımasıydı.

"Ahenk biz seninle evleneceğiz ve ben her sabah seni göreceğim değil mi? Bunu sorun etme bence. Hem bence uyurken gayet de sevimlisin."

"Git ve dalganı başka biriyle geç."diye söyleyip yattığım yerden doğruldum.

"Dalga geçtiğimi falan düşünüyorsan keyfin bilir, ben gayet de ciddiydim."

Emre'nin bunu demesiyle istemsiz bir şekilde gülümsedim. İnsanın sevdiği gözüne kusursuz gelirmiş derlermiş, ne kadar da doğru. Çünkü ben uyurken sevimli olduğumu falan hiç düşünmüyorum.

Adım sesleri duyunca kafamı hızla kapıya doğru çevirdim, sonra tekrar Emre'ye baktım.

"Emre çabuk saklan, seni biri burada görürse ben bittim."dedim hızlı hızlı.

"Nereye saklayayım?"

"O senin problemin, valla uyumuş numarası yaparım, odaya girdiğin için de sen suçlu olursun."dedim sırıtarak.

Emre bir şey diyecekken kapı açıldı. O an yaptıklarımdan belki pişman olacaktım, belki çocuğu sakat bırakmış da olabilirim. Kapının açılmasıyla Emre'yi hızla itip yatağın yanına düşünmesini sağladım. Çıkan acı dolu inlemeyi yokmuş gibi sayıp kafamı kapıya doğru çevirdim.

"Ahenk?"

"Anneanne?"dedim gülümsemeye çalışarak.

"Kızım hadi kalk, kahvaltı hazır."deyince kafamı aşağı yukarı salladım.

Anneannem tam kapıyı kapatacakken durup tekrar bana baktı

"Ha bu arada Emre nerede? Bulamadım onu."

Galiba sakat kaldı be anneanne.

"Bilmiyorum, ben şimdi bakarım ona."

Kafasını sallayıp odadan çıkınca hızla örtüyü üstümde atıp yatağımdan çıktım ve yere yüz üstü uzanmış Emre'nin yanına diz çöktüm.

"Emre?"dedim koluna dokunarak. Bir tepki vermeyince kalbim korkuyla çarpmaya başladı.

"Emre?"dedim bu sefer onu sarsarak.

Hareket edince derin bir nefes aldım. Yerinden doğrulup bana döndü. Elini alnının üstüne koymuş olduğunu gördüm. İnşallah kafası kırılmamıştır.

"Galiba bir an beyaz ışığı gördüm, kızım o nasıl itmektir? Bu küçük bedende o kadar gücü nasıl topluyorsun?"dedi alnını ovuşturarak.

"Dur ben de bir bakayım."diyerek elini alnından çektim ve alına baktım, hafif kızardığını görünce elimin avuç içiyle alnını ovuşturdum.

"Hadi gidip buz koyalım alnına."diyerek yerimden kalkıp onun da kalkması için elimi ona uzattım. Elimi tutup ayağa kalkınca arkama dönüp kapıya doğru ilerledim. Emre'nin elini de tuttuğum için onu da peşimden sürükledim. Bir anda geriye doğru çekilince düşmekten son anda kurtulup anlamayarak Emre'ye döndüm.