KYRIE'S POINT OF VIEW.
"Myghad!! Nasaan na ba ang kapatid mo Kyrie?! Nasaan na pati ang ate mo?! Hapon na pero wala pa akong update sa kanila!!" Mom's walking back and forth at I hate it. Nahihilo ako.
"Tatawagan din naman siguro sila mamaya." Kalmdo kong sabi kahit pa nag tataka din ako kung saang lupalop ba nila dinalang hospital ang ate ko. Nag aalala na sa bahay at alam kong maya maya pa lang ay tatawag na din si Ate. She's Kristelle Villela afterall, kahit pa halos tanggalin na ang kaligayahan sa kanya ay nagagawa niya pading mahalin ang pamilya niya.
"Kung i report na natin sa pulis to?!" Napapikit ako sa suhestyon ng nanay ko. "They won't do an action until they're 24 hours missing." I told her. Then she hissed again. "At ano?! Mag hahantay pa tayo ng bente kwatro oras dito?! Nag punta na ako sa mga malalapit na hospital pero wala sila!" Napapikit nalang ako at tumayo. Mas gusto ko pang buksan ang bisitang nag door bell kesa pakinggan ang pagka OA ng nanay ko.
"Where are you going?!" Itinuto ko ang gate at sumenyas na may nag door bell. Pagkalabas ko ay narinig ko pang nag salita si Mom. "Sigurado akong wala sila sa hospital, nanay ako at alam ko kung ano ang pakiramdam ng malayo sa anak."
At dahil walang kumilos na katulong namin at ayaw kong marinig ang nanay ko, ako na ang kusang loob na nag bukas ng pintuan. Seryoso ang tingin ko at hindi nag lalabas ng emosyon not unless na makita ko kung sino ang bisitang dumating.
Nagulat ako at natulala sa presensya niya. "L-Lola?" Hindi ko alam kung namamalik mata ba ako pero nakikita ko si Lola Cynthia sa harap ko.
She rolled her eyes at me and she went in. Im not hallucinating, my Lola's here! Her attitude, her action, and her smell proves it!
"L-Lola?! How—" she cut me off. "Shut up, my annoying grandson." I was stunned. She's rude but how come na dumoble ba ang pagka rude niya saakin?
"Don't you ever think why my treatment with you turns out like this, you didn't even bother to help your sister!!" She shouted and entered the door. I followed her ang mom was surprised when she saw Lola standing infront of her. "Ma-ma?" Gulat na tanong ni Mom at duon napatingin si Dad. Nag pakita ng interes na kanina't di niya ipinakikita.
I wonder kung bakit naging ganon na ang ugali ni Dad. Masyado siyang nag pasilaw sa pera. Pag pasok ko ng loob ay tumingin si Lola sa paligi. "Where's Kristelle?" She asked. My mom looked at me, nervously.
"Im here to see my favorite grandchild." Nabakas ko ang kaba sa muka ni Mom at lumapit kay Lola. "Ma-ma, We need to talk." Seryosong sabi ni Mom at lumapit nan si Lola habang naka taas ang kilay. "Oo, kailangan nga."
Hindi na ako nag balak pa na pakinggan ang pinag uusapan nila. Umakyat na ako sa kwarto ko at napadaan sa kwarto ng ate ko. Nasan nga kaya si ate?
"I miss you."
"T*ngina!" Halos mapatalon ako sa gulat sa narinig ko. Pumasok ako sa kwarto ng ate ko at luminga sa paligid. Malinis ang kwarto niya, at ang naka agaw ng pansin ko ay ang picture frame kung saan mag kasama si Giann at ate sa picture. Maganda ang ngiti nilang pareho at kita ang pag mamahalan sa dalawa.
"I miss you so much."
"P*ta!" Halos mapatalon na naman ako namg marinig ko ang boses na 'yon. Nag iilusyon ba ako o sadyang tinatakot ako ni Giann?! Baklang to na miss ata ako!
"Hoy pre, wag ka namang ganyan! Magkapatid kami ng mahal mo, di tayo talo pre." Tinawanan ko ang sarili ko. Loko talaga si Giann, grabe mag pa miss! Bakit kasi ang aga niyang kinuha ni Lord?
"Kamusta kana?" Hindi na ako nakapag pigil at napasigaw ako sa gulat. "Oo nga pre! Miss na din kita! Wag ka lang manakot! Okay lang ako! Okay lang!" Sunod sunod kong sigaw. Napapakinggan ko ang boses niya sa bandang kanan. Lumapit ako don malapit ma mas malapit at halos itapon ko ang laptop nang makita ko ang record ng video call nila ni ate. Ng mga sinasabi ni Giann at naka auto play pa.
