MERYEM

M.Bölüm 3: KAN YAĞMURU.

İyi okumalar❤

BÖLÜM 3: "KAN YAĞMURU."

🥀

Gün doğmadan neler doğar derlerdi ya, işte doğru söylerlermiş. Düne kadar hayatımda acını tattığımı zannetmiştim. Ancak öyle değilmiş. O günlerim daha iyiymiş.

Gerçekten iyiymiş.

Eğer ki bilseydim yaşayacaklarımı, şeytan olmazdım. Bu günaha girip ellerimi kana bulamazdım.

Omuzumdaki yükün ağırlığı sanki azıymış gibi gerçeklerde boğazıma yılan gibi sarılmış nefes almamı da zorlaştırıyordu.

Ne yaptım ben?

Suç muydu, bencillik miydi yaptığım?

Bence büyük bir aptallıktı bu yaptıklarım.

Değmeyen birileri için can yakmak aptallığımın ve kirliliğimin birer kanıtıydı.

Bilmezdim..

Bilseydim yapmazdım.

Bunları yaşacağımı değil de, günü günden başkalarının canını yakacağını bilseydim. Üç kişiyi yakardım o gece.

Bilseydim bu yatakta, onun koynunda o değil de, ben yatacağımı bilseydim izin vermezdim.

Kadını olmazdım...

O şimdi soğuk yerde uyuyordur.

Ne çok üşüyordur değil mi? Ama ben, günahlarımı kirliliğimi bu odada saklanarak gizletiyorum.

Yüzüm yok ağlamaya.. Kendimi savunmaya.

Boğulayım..

Boğulayım bu kirliliğimde.

Masum bir ten dokunmasın bana..

Kirlenir yoksa.

Benim gibi günahın şeytanı olan birine dokunmasınlar. Kirletirim onları.

Yalanlarımla, dolanlarımla. Dokunmayın bana. En azından kendimi günü günden böyle çürütmekle yüklerimi hafifleteyim.

Üstümdeki bu beyaz elbise bile beni hak etmiyor. Rengini kirletiyor, bu kanlı ellerim.

Alma canımı Allah'ım.

Alma ki bu günahla daha fazla ezileyim. Yok olana kadar, yaptığım günahı misliyle ödeyene kadar yaşayım ki gönül rahatlığıyla gözlerimi kapatayım.

Mezardaki cana az da olsa borcumu ödeyim.

Bu yük altında mezardaki canların acılarını çeke çeke yok olayım..

🥀🥀🥀

Gözlerimi yorgunlukla açtım. İçime yine bir sıkıntı düşmüş nefes almamı zorlaştırıyordu. Sırtımı yatak başlığına yasladım. Derin derin nefes alıp kendimi sakinleştirdim.

Sakin ol Meryem.

İçimdeki sıkıntıyı birazcık da olsa dindirebilerek ayağa kalktım. İşlerimi hallettikten sonra odamdan çıktım. Salondan gelen fısıltılarla ister istemez oraya odaklandım.

''Ne yapacağız? ''

''Bilmiyorum Meriç.''

''Meryem bir şeyden şüphelendi mi?''

''Hayır. Ama inat ediyor. Arab-'' Konuşmalarını devam ettirecektiler ki, kapımın aralık olduğunu ve benim orada bulunduğumu anlayan abim hızla sözünü keserek bana seslendi. ''Meryem?''