MERYEM

M.Bölüm 10: ACILAR.

Ah yine ben geldim😂

Nasılsınız canlarım.

Size yine harika bölümle geldim.

Bölümü geciktirdiğim için özür dilerim. Ancak benimde problemlerim olduğu için bölüm yazamadım.

Hm..Bir şeyi de şuraya yazayım: Bu hikaye sadece bir olay üzerinde döngü yapmıyor.(Spoi vermek istemiyorum.)

Ancak okuyucular zannetmesin ki olay sadece Meryem'in Abisini koruması, katilin kim olduğunu saklanması, Marazaliyle Meryem aşkının fitilenmesi ve s. ve s. değil.

Başka olaylarda var.

Ancak, şimdilik hikayenin belli düzeye gelmesi için bu olayda ilerliyor.

Yani sıkılmayın bölümlerden.İlerki bölümlerde bombalar olacak😃

Neyse hadi koşun bölüme🙌

BÖLÜM 10: "ACILAR.''

🥀

Tik tak.

Tik tak.

Tik tak.

Zaman; fitilenen bir ateş gibi uçup gidiyordu.

Zaman; bir kum gibiydi.

Elimize aldığımız kum saniye bile olmadan eski yerine geri dönüyordu. Zaman da, biz ne kadar geri almak istesekte asla bizim elimizde kalacak bir şey değildi.

Tıpkı kum gibi.

Gözlerimi zorlukla açtığımda, ilk önce nerede olduğumu idrak edemedim.
Görüşüm tam netleşdiğinde bir oda da olduğumu anladım.

Hafızama üşüşen görüntülerle yerimde bir anda dikleştim.Hastane odasında değil, evdeydim.Kolumdaki yanmayla başımı koluma çevirdim. Serumu yavaşca çıkarttım.Ayaklarını yataktan sarkıtarak yerimden kalkmaya çalıştım.

Kapının açılıp kapanma sesiyle bakışlarımı oraya çevirdim.İçeriye giren o adamla, yerimde donup kalmıştım.

''Sen?'' diye şaşkınca sordum.

Sert yüz ifadesiyle, yatağın karşısındaki koltuğa oturdu.

''Be-Benim ne işim var burada?'' Bakışlarımı oda da gezdirdim.Aklıma fırın geldiğinde gözlerim kocaman açıldı.Şokla ''Fırın..'' Diye fısıldadım. Ardından yüksek sesle ''Fırını yaktın sen!'' Diye gözlerim dolarak konuştum.

Başını sağ omuzuna doğru eğdi.İfadesiz şekilde, ''Benim olduğu için problem yok.''

''Ne?!'' Ayağa kalktım.''Fı-Fırını sen mi aldın?'' Gözümden bir yaş aktı.''Tabii ya,'' Dedim kafamı aşağı yukarı sallayarak. ''Başka kim almak ister ki? Canımı yakacağını bildiğin için aldın değil mi?''

Tehlikeli şekilde dudakları kıvrıldı.
''Bu ilk olmayacak, Meryem.''

''Ne saçmalıyorsun sen? Yaptığımdan pişmanım diyorum.Neden anlamak istemiyorsun?''

Gözlerinin bir anda alev aldı.Ayağa kalkıp hızla kolumdan tuttu.Kolumu sıkıp ''Siktir et pişmanlığını.Pişman olman çocuğumla, nişamlımı geri döndürmez!'' Diye bağırdı.

Gözlerimi korkuyla kapattım.Beni sirkelemesiyle gözlerimi açtım. ''Marazali Harun'um ben! Seni asla rahat bırakmam!İnsanları aptal yerine koyabilirsin, ama beni asla!''