MERYEM

M.Bölüm 13: BIRAKMA BENİ.

Helloo aşk böceklerim.Ben geldim.Size güzel bir bölümle geldim😇

Acaba ne var bu bölümde?

Bu arada Ramazan Bayramımız kutlu olsun🌼

İyi okumalar❤🤗

********
-2 ay sonra-
******

Zaman her şeyin ilacı derler.

Ama öyle değil.

Zaman sadece, yaralarının daha fazla kanamasına neden olur.

Acılar hep, ilk günki gibi taptaze kalır.

Yelkovanın hareket edip, akrepleri değişmesi, hepsi ama hepsi boştu.

Acı asla azalmaz ve unutulmaz.

İki ay oldu olalı, annesini bu soğuk toprağa koyalı.İki ay oldu, her gün annesinin toprağının üzerinde göz yaşı döktüğü.

Bu iki ayda, hiç bir şey değişmemişti.

Yaralarından başka.

Çöktüğü yerden ayağa kalktı.Son duasınıda edip kenarda duran çantasını omuzuna astı.

Bu iki ay sürecinde MarazAli hiç önüne çıkmamış, onu rahatsız etmemişti. Sevinmek yerine, içini endişe sarmıştı. Bu bitür savaş bayraklarını geri çekmek gibi değil de, fırtına öncesi sessizlik gibi.

Yemini vardı o adamın.Öyle kolay kolay peşini bırakmazdı.

Meriç'le olacak düğün meselesi ise bir süreliğine askıya alınmıştı. Bunca şeyin üstüne bunun olması Meryem'i rahatlatmıştı. Çünkü ne o adamın karısı olmaya gücü, ne de onu çekecek sabrı yoktu. Ondan kaçmak gibi bir planıda kuramayacak kadar bitik hâldeydi şu an.

Meriç'e duyduğu bütün iyi niyetleri ölmüştü. Artık kırılacağını düşünmeden laflar ediyor, sürekli kendini onunla kavga içine itme derdine düşüyordu. Her daim bir türlü bitmeyecek kavgadaydılar. Meryem sayısız cümleler kurup onu kendinden uzaklaştırmaya çalışıyor, lakin Meriç'in olmayan gururu yüzünden, harcadığı enerjisi boşa gidiyordu. Bir anlamıyordu onu istemediğini... Bir türlü anlamıyordu.

Zorla güzellik olmaz.

Meryem onu asla sevmememişti. Hep abi gözünde ve abisinin arkadaşı gibi görmüştü. Bundan sonrada asla ona bir sevgi besleyemezdi. Böyle bir olasılık olacaktıydısa, Meriç onu kendi elleriyle öldürmüştü.

Artık Meryem'in gözünde o aşağılık ve pislik biriydi.

Böyle düşünmesinde Meriç'in yardımı epey dokunmuştu. Her yalnız kaldıklarında belaltı kelimeler vuruyor Meryem'i kendisinde daha fazla uzaklaştırıyordu. Bunu yapmasıyla aralarında uçurum oluşturduğunu farkında değildi.

Zannettiği ise bununla Meryem'in bilinç altına girecek, onu buna alıştıracaktı.

Ancak bilmediği şey, Meryem her söze itaat edecek, baş eğecek kadar zayıf birisi değildi.

Elinden geldiğince Meriç'le yalnız kalmamaya özen gösteriyor, annesinin ili çıkmamış bu evliliğe asla göz yummuyacağını söylüyordu.

Telefonun çalmasıyla düşüncelerinin sisliği dağılmaya başladı.

''Efendim?''

''Meri..Buraya acil gelmen lazım..''