MERYEM

M.Bölüm 39: HÜSREV VE ŞÎRİN.

S I N I R: 165 VOTE, 190 YORUM.
⚠️⛔Yorum yaparken çook rica ediyorum random veya emojiler atmayın🌸 Gerçek hislerinizi ve duygularınızı bildirecek yorumlar atmanız, koyulan sınırı böyle doldurmanız beni çok mutlu ediyor ve eder❤❤ Yorum sınırı koymamda sebep de; satır arası hislerinizi ve sahnelere, olaylara karşı olan hislerinizi anlamak için.❤❤ Yani bunu lütfen emir gibi algılamayın, sadece sizden küçük bir rica.🕊

Merhabalar canlarım nasılsınız?

Beni sorarsınız orta stabil dhshsh

Bölüm wattpad kardeşim sağolsun çıkarttığı problemler yüzündün gecikti. Bölüm karman çorman olmuş ve ben bunu akşam girdiğimde gördüm dhshsh Sinir krizi geçirdim yine. Her bölüm yayınladığımda bir aksilik oluyor anlamadım ne bu😂😂😂

Neyse sizlerle konuşmak istediğim ve yazdıklarımı hâlen anlamayan bazı kesime bunu açıklama gereği duydum.

Geçen dört bölümde Meryem'in tavırlarından sıkılan olmuş. Bal kardeşlerim, canlarım, çiçeklerim, güzel annelerim Meryem'in yaşadığı bir insana göre normal mi ki de ondan da çabucak toparlanmasını bekliyorsunuz?

Meryem zaten psikolojik açıdan çöküşte ve ondan sağlam adımlar beklememiz saçma. Ağlaması da depresyonda ve çöküşte olan biri için çok çok normal. Ve Bir insan çöküşteyken onu kaldırabilecek bir şeye tutunur. Meryem Marazali'den aslı değil ya da ona muhtaç olan asalak kadın da değil. sadece onu bu durumdan sıyırabilecek kişi, o. Söyleninle anlatılmak istenilen arasındaki ince çizgiyi anlarsınız ne demek istediğimi anlarsınız. Yani Cümlelerim boş yerlere çarptırılmasın lütfen.

Ben zaten Meryem'in psikolojisine uygun bir bölümler yazıyorum, kendi psikolojime değil. Sizlerin sıktı dediğiniz şeyleri ben birebir insan psikolojisinde, bir insanda gördüm🙁🙁

Kitap okurken bazıları şunu anlamıyor, her karakterin dağıldığı toparlandığı güçlendiği zayıfladığı kısımlar vardır. Ama onlar, o kısımları değil sadece güllük gülistanlık kısımlarını görmek istiyor. Hayat kitaplardaki ki gibi beş gün mutsuz olup 5555 yıl mutlu olmak gibi değil. Belki size komik ve absürt geliyordur buna misal çekmem ama ben gerçekten yazdığım duyguları, düşünceleri hem kendimden hem de etrafımdaki insanların duygularından bölük pörçük olsada alarak yazıyorum. Gerçek hayatta benim birebir duyduğum işittiğim şey var. Mesela; bazı insanların hep mutsuz, hem depresiv hep kayıplar yaşamış olduğunu ya da yüzü gülmemiş olduğunu işitiyorum.

Evet dramı seviyorum ama siz dramı çok fazla abarttığımı falan düşünüyorsunuzdur belki de. Gerçekten size nasıl ıspatlarım bilmiyorum ama bu kadar acı ve gözyaşı çeken gerçek hayatlar, insanlar var. Diğer bir örnek daha vereyim; annemin büyük halasının kızı sırf sevdiği öldüğü ve onunla kavuşamadığı için hayata küsmüş, herkesten uzak ve kimseyi sevmeyen, mutsuz bir kadına dönüşmüş. Yani demem o ki, ister baban olsun ister arkadaşın eğer o kişi senin sevdiğin biriyse içindeki yara kolay kapanmaz. Kendi yazdıklarıma hak kazandırmak veya kılıf uydurmak değil bunu yazmakta amacım. Sadece bazılarının görmediği gerçekleri gerçek hayattan örnek vererek anlatmaya çalışıyorum.

Bir de Meryem'in ve Marazali'nin yaptıklarını anlamak yerine ağır yorumlar var. Bu konuda da demek isrediğim şu; Size yanlış gelen, başka birine doğru gelebilir. Ya da tam tersi.

Meryem babasını kurtaramadığı için kendini suçluyor ve bunun psikolojisinden sıyrılamıyor. Ve en önemlisi Marazali'nin de bir adım atabilmesi, Meryem'in yaşadığı bu durum sayesinde. Bir de ben bölümlere zaten tek Meryem'i sıkıştırmıyorum ki? Niye bu kadar insanın hevesini öldürüyorsunuz? 33,34 bölümler Meryem'di full ama diğer bölümlerde parça parça yazdım, Sevinç'i Nagehanı yazdım. Büyük parçaları, kurgunun en önemli geçmiş kesitlerini yazdım o bölümlerde. 38 bölümde büyük bir sır sizler tarafından okundu. Sadece Meryem'in ağlamalarını yazıp önünüze koyup okutmadım ki🤧🤧 bazı dialoglarda tekrarlanma varsa da gerçekten farkında değilim kusuruma bakmayın❤ ya da gerçekten unutmuşum ki aynı şeyi yazmışım. İnsanlık hâli... dört dörtlük bir yazar değilim. İlk kitabım ve hatalarımda elbette olacak. Hata yapa yapa öğreneceğim.