Obey Him

Chapter 6

I NEED TO HAVE A CRUSH!

Having a crush was like living in a new world. Experiencing a new kind of feeling. Doon papasok ang thrill, excitement, and also fear. Mga pakiramdam na normal na nararanasan ng karamihan sa katulad kong teenager.

Marami akong gustong maranasan, at puwede rin ang isa sa mga iyon. Sa tingin ko, makakatulong iyon sa akin as distraction. 

Pano mo ilalayo ang isip mo sa isang bagay na ayaw at gusto mong iwasang isipin? Simple. Just think of other things.

Ginugulo na naman kasi ng itsura ni Uncle Jackson ang isip ko habang kinukulot niya ang aking buhok kanina. Kung paano siya pagpawisan, paano magsalubong ang kilay niya at paano umigting ang kanyang panga at paano gumalaw ang mahahaba niyang daliri habang hawak ang iron curler. Parang sirang plaka na nagpi-play iyon nang paulit-ulit sa alaala ko.

Kung iyon lang sana ang laman ng isip ko, okay lang. I can deal with his cuteness kahit sa sobrang guwapo niya at seryoso, hindi bagay ang salitang cute lang sa kanya. Pero hindi lang naman kasi iyon ang bumabagabag sa akin. May iba pa.

May iba pa na hindi ko lubusang maunawaan. May naaalala ako na hindi buo, dahilan para ako mahirapan lalo at maguluhan. At ayaw ko nang ganitong pakiramdam. 

Napanguso ako habang nakatingin sa repleksyon ko sa salamin. Bihis na ako. Hindi na ako naka-bathrobe lang, pero mainit pa rin ang magkabila kong pisngi dahil sa nangyari kanina. Iyong nangyari kaya natigil siya sa pagkukulot sa buhok ko.

Pag pipikit ako, naaalala ko ang mukha ni Uncle Jackson nong nanlalaki ang mga mata niya at nakanganga siya sa dibdib ko. Pati ang warak na iron curler sa sahig ay naiisip ko.

Paano ko kakalimutan iyon? Paano ako lalabas at haharap kay Uncle Jackson kung hindi ako mapakali at naiilang ako?

Wala lang naman iyon. Wala namang malisya iyon. Nakakahiya lang ako lalo kung kikilos ako na parang meron.

Right. Gusto ko nang magka-crush para lumimot. Ayokong dalhin ito nang matagal.

Pag may crush ka na, kahit malungkot ka, iisipin mo lang ang crush mo, sasaya ka na. At makakalimot ka. Normal lang iyon lalo sa mga kabataang kaedad ko. So, I think it's not bad to think about having a crush. Para naman mabaling sa iba ang isip ko.

Nabanggit ni Ate Minda na sa isang school kung saan maraming estudyante, mga lalaki, mga babae, hindi maiiwasan ang crushes. Which is normal. So mararanasan ko rin iyon. Either ako ang magkakagusto o ako ang magugustuhan.

Isang katok sa pinto ang nagpapitlag sa akin. "Doll."

Nakagat ko ang labi ko ng mapatingin ako sa wall clock. Thirty minutes na akong nag-aayos, masyado kong inenjoy ang pagpapahintay. "Coming!" Dinampot ko ang leather sling bag na ipinatong ko kanina sa kama saka ako muling sumulyap sa salamin.

Polo dress na kulay baby pink at sandals na ganoon din ang kulay. Ang buhok ko na kinulot ang dulo ay maganda at malinis tingnan, lalo na at nagsuot ako ng simpleng headband. Wala akong suot na alahas maliban sa silver at manipis na strap kong relo. Sa mukha naman ay lip balm lang at pulbo.