05.10.18
Wattys Ödülleri 2018 Kazananı - Modernistler Kategorisi
***
Bir varmış bir yokmuş diye başlamadı bu hikâye.
Onlar hep vardılar ve oyuna yeni kurallar koydular.
Tozpembe rüyalar görmediler, kâbuslarında canavarlarla savaştılar.
Çiçekler açma...
Bölüm Şarkısı: Dark Waves - I Don't Wanna Be In Love
Keyifli Okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözde bakışlarını yoldan çekip yanıbaşındaki adama baktı. Çok uzun bir aranın ardından ilk kez Koray'dan başka bir adamın arabasında, hem de çok iyi tanımadığı ve yabancı kaldığı bir adamın arabasında sıcacık hissediyordu kendini. Ali'nin yola kilitlenmiş çehresini sessiz sedasız, bakışlarının varlığını sezdirmemeye özenerek süzdü. Açıkçası kendisi de ne yaptığının, neyin peşinde olduğunun ayırdında değildi. Sadece bakmak istedi Ali'ye, bir ana mahsus.
Kimine göre yakışıklı bir adam olabilirdi Yiğit Ali Çakır. Kimine göreyse sıradan ve belki de çirkin bile sayılabilirdi. Ancak Gözde'nin ebruli gözlerine yansıyan adamın sureti yakışıklı, karakterli çizgilerden bir araya gelmişti. Keskin kıvrımlı, güçlü bir buruna tezat sakallarının gölgesine sığınmış dikkat çekmeyen dudakları vardı. Gür çatık kaşlarının himayesindeki gözleri küçük ancak keskin, soyut bakışlarla donatılmıştı. Ve yüzüne daimi bir huysuzluk, serinlik hâkimdi. Onun genel ruh hali miydi bu, yoksa sadece Gözde ve onun gibi henüz yakın olmadığı insanların yanında mı böyleydi, bilemiyordu genç kadın. Ancak içten içe Ali'nin devamlı muhafaza ettiği bu hırçın ve huysuz görüntüsünün onun gerçek kişiliğini yansıttığını hissediyordu. Ya da ona sürekli gülen ve eğlenen bir adam olmaktan çok huysuz ve hırçın olmayı yakıştırıyordu.
"Sağa mı dönmem gerekiyor buradan?"
Ali'nin duygusuz ve tok sesinden yükselen soru üzerine bakışlarını yola çeviren Gözde, "Evet." diyerek onayladı. Sinyalle birlikte sağa dönerken araç, devam etti. "Bu arada, bir şey sorabilir miyim sana?"
"Sor."
Gözde, Ali'nin kibarlıktan uzak tonlamasına gözlerini devirdi. "Pazar akşamı Uçurum'da olacak mısınız?"
Beklemediği bu soru karşısında kaşları alnının ortasına buluşan Ali, "Kim kim?" diye sordu ince bir alayla.
"Mızrap ve sen."
"Bunu, niye merak ettiğini sorabilir miyim?" Etiler'in işlek bir caddesinden ara sokağa saparken ekledi Ali. "Doğru sokak değil mi?"
"Düz devam edip sola saptığında ilk apartman." diyen Gözde hızla asıl mevzuya döndü. "Pazar günü bir arkadaşımızın bekârlığa veda partisi var."
Nefes bırakmak ve gülmek arasında bir ses çıkaran Ali, "Uçurum'da..." diye ekledi onu hiç terk etmeyen huysuzluğuyla. Bu esnada Gözde'nin tarif ettiği apartmana ulaştığında arabayı usulca yavaşlattı.
"Aynen." diyerek başını sallayan Gözde, dudaklarını birbirine bastırmıştı. Ali arabayı apartmanın önünde durdurduğunda emniyet kemerini çözerek ona döndü. "Eyşan'ın da gitme ihtimali var."
