Bloody Thirst [Completed]

Chapter 5

Darkness

"You can be my blood bank and you're not just a blood bank. Your Blood is special it can make me stronger." he smirked. "Maybe I could beat Ronald to ashes. I will kill you if you don't want to. Pag may ibang pinagsabihan ka nito, papatayin kita." he said with full authority.

My tears ran through my cheeks silently.

"Maybe your tears were sweet too." I heard his whisper.

Napa-angat ako ng tingin dahil sa sinabi niya. I felt a wind blew my hair. Sa isang kisap mata ay nasa harap ko na siya. Hindi pa nakarekober sa gulat ay nagulat nanaman ako dahil sa lapit namin.

Natigilan din siya kaya agad na lumayo.

"Follow me, pupunta tayo sa apartment mo at kunin lahat ng gamit mo. Pag sinubukan mong tumakas, I will drain that soft body of yours."

Narinig ko na lamang ang kalabog ng pintuan.

I wonder what would happen to my life after this. Trapped. Alam kong kaya niyang gawin ang mga sinasabi niya. Imposible mang maniwala pero hindi ko masasabing tao siya. I am now threatened and trapped by a vampire. Di bale I think I should die too. This life is not worth it. Maybe I look like a teenage depression girl. But yeah, that's true. I'm so average.

Sumunod ako sa kanya at lumabas. Walang tao dito sa condo unit niya. Nasaan kaya siya? Then an idea flash on my mind. I will try to escape. Hindi ko alam kung paano. Pero susubukan kong makatakas at hindi niya ako mahuhuli.

Binuksan ko ang pintuan palabas ng unit niya. Wala talaga siya. Agad akong pumasok sa elevator. Sobrang lamig ng mga kamay ko. Hindi ako mapakali. Siguradong pagnahuli niya ako papatayin niya ako! Yes I'm sure he's going to drain my blood.

Tumunog ang elevator hudyat na nasa pinakamababang  palapag na ako. This building seems so expensive. Kita mo ang mga taong narito na mayayaman talaga. Just as him, sleek, elegant... wealthy. I'm sure we are on five star hotel.

Lumabas ako ng building at pumara ng taxi. Nang nakasakay na ako ay lumipad ang utak ko sa kanya. What if he caught me? Paano kung naamoy niya ang dugo ko? Mukha pa naman siyang seryoso sa sinabi niya. What if he will kill me? What if he will drain my blood like what he said? He's a vampire! Not being naïve, but heck! Hindi ako nanaginip!

"Ma'am saan po tayo?" the driver asked. Oh My God! Saan nga ba ako pupunta? Pagpumunta akong apartment baka mahuhuli niya rin ako doon. And then an idea slip on my mind. A club. A bar. Madaming tao.

"Manong sa pinakamalapit po na club."

Police station na lang kaya? Ta's sasabihin kong may humahabol na bampira sa akin. What if I ended up in a mental hostpital?

"Sige po ma'am."

Ilang sandali pa'y itinigil niya ang taxi sa tapat ng isang club. I never had an experienced in a club alam ko lang kung anong nasa loob.

Pamasahe. Oh My. May dala ba akong pera. Kinapa ko ang aking bulsa at naramdaman ang wallet ko. I sighed in a relief. Binayad ko iyon at bumaba na ng sasakyan. The rich man didn't robbed me. Of course because he's already filthy rich.

Pumasok ako sa club, may dalawang bouncer na tinignan ako mula ulo hanggang paa bago hinayaang pumasok. Amoy ng sigarilyo, malakas na musika at nagtatawanang tao ang bumungad sa akin. May sari sariling mundo ang mga tao dito. Siguro naman walang bampira. I sat on a counter.

People here in the bar are wild and crazy. They don't care on how they act. Sometimes I wonder, that they aren't just here to have fun, maybe to forget problems and cover their problematic life. Pero hindi naman lahat ng nasa bar ay may problema, to have fun of course!

Tumingin ako sa bartender na may ginagawa. Nang naramdaman niyang nakatingin ako sa kanya ay binigyan niya ako ng matamis na ngiti.

"Hi ma'am, what's your order?" I honestly don't know what to drink. Kailangan ba ng menu dito? Ang alam ko lang ay pangit ang lasa ng mga iyan.

"Uhm.." umiling ako sa kanya.

"Hi miss wanna dance?"

May umupong estranghero sa tabi ko. A boy with my age I think. Masyadong boyish ang hangin niya. Siguro nag-aaral pa lang ito ngayon.

Umiling ako."Restroom lang ako." sabi ko at nilampasan siya, bakit kailangan ko pang sabihin? Based on what I read that's how you escape a drunk man.

Nakita ko ang signage kaya hindi ko na kailangang magtanong. It's dim in this part, but the lightning lettering will lead you to the restroom.

Napawi ang ingay mula rito, malayo sa maingay na musika at patay sinding ilaw. It is almost serene.

Habang naglalakad ay may tumulak sa akin dahilan upang mapasandal ako sa pader. Lumaki ang mata ko sa gulat. Isang lalaking pula ang mata ang tumulak sa akin!

Red!

Fear shot through me straight to my wild beating heart.

"Don't, please..." I said begging. I know what will happen. I knew it. Nang nakita kong lumapit ang mukha niya sa aking leeg, I wanted to scream for help. He is going to bite me like Sir Jacobi did.

A monster.

Vampire.

Lumaki ang mata ko nang  naramdaman ko ang dalawang matulis na ngipin sa aking leeg. Umaagos na ang aking luha dahil sa takot. Kumuyom ang aking kamao at malakas siyang itinulak, bahagya siyang napalayo, he snarled at that movement before lunging into me.

Pain.

Blood.

Death.

Sa kidlat na bilis ay napalayo ang lalaki sa akin. A man is holding his throat. Ready to kill. My eyes widened in fear as I look at the man who just saved me.

Napaawang ang bibig ko sa gulat.

Tulad ng pagkagising ko sa kanyang kwarto, natatakpan ng dilim ang kalahati ng kanyang mukha, ang kanyang mata ay hindi pula kundi itim. Sobrang itim. Then his lips curled into snarl. My heart almost leapt through my ribs. He said he will drain my blood if I tried to escape.

I did. Escaped.

And he's going to kill me now.
No doubt.

He looks brutal and ready to kill. No. He will. Kill.

Tumalon ang puso ko nang nilingon niya ako. Lumapit siya sa akin at tinakpan niya ang aking mga mata.

"No one should know about you." Naramdam kong gumalaw siya habang nakatakip pa rin ang kamay sa aking mga mata. I heard a cracking sound and the loud groan of the man. Nalunod ito dahil sa lakas ng musika. And the silence.

And right then. I know what he did. He killed the man. His big rough hands is still at my moist eyes. I am thankful that he covered my eyes, I don't want to see such crime. Bumilis ang paghinga ko.

May tinakip siyang panyo sa aking ilong. I inhaled the chemicals I know he put causes me to feel dizzy and weak. Unti unting bumagsak ang tulukap ng mata ko. Bumibigay na din ang tuhod ko.

Naramdaman ko ang pagsalo niya sa akin, he carried me and that's the end of it.