Bloody Thirst [Completed]

Chapter 41

Changed

"Bakit 'dika bumili ng bahay mo?"

"Kotse na lang muna. Atsaka ano 'yon mag-isa ko lang?"

"Eh kung gusto mo samahan kita?"

"Hindi okay na ako sa apartment ko."

Isinara ko ang laptop sa harapan ko at tinignan si Adam na nakaupo sa isang swivel chair sa harapan ko.

"Wala ka bang magawa sa buhay mo?"

Nambubulabog nanaman siya. Actually may kompanya sila pero ewan ko ba mas inaatupag niya ang pambabae. May mga kaibigan si Adam pero mas gusto niyang kinukulit ako. Sinong mag-aakalang ang taong nameet ko sa isang resto na halos balewalahin ko ay naging kaibigan ko ng ganito?!

Ngumuso siya at umiling. Kumunot ang noo ko. Can't he just act according to his age? Mas mature pa ata ako sa kanya eh.

"Ayan magkagirlfriend kana kasi!"

"Lilly, bed and woman first before getting tied to a tiger,"

"You can have your woman in bed when you're married, and you'll love each other eventually. Magiging sobrang saya ka pa nga kasi yung taong mahal mo ay kasama mo... palagi!" I said as a matter-of-factly.

He's a playboy and has a childish attitude. Malayo sa nakasex kong si--

"You don't understand," umikot ang mata ko sa sinabi niya. Ako pa huh?

"Tell me Adam, kuya Adam, we're like brothers and sisters, it's okay to open up to me..."

Tinaasan niya ako ng kilay, hinihintay ang pinupunto ko.

I paused a bit.

"Are you a gay?"

He groaned and closed his eyes tightly.

"Of fucking course I'm not!" He almost cursed at what I said.

I smirked to him, of course he's not given that I heard him having sex to a woman.

"Joke lang 'to naman,"

"Eh kung lovelife mo pag-usapan natin?"

Doon napawi ang ngiti ko. Tumawa siya nang natahimik ako.

"That lucky guy is always a mystery to me Lilly."

Hindi niya alam. Sa apat na taon hindi ko kwinento sa kanya ang tungkol sa amin. The first few months when Adam ask me about it. I'll cry. Parang ngang nagtatrantums na bata. Magmula no'n ay hindi niya na ako pinilit. Pag umiiyak ako inaalo niya ako. I am thanking God for giving me a brother.

Adam snapped his fingers to my eyes giving me back to reality.

Tinignan ko siyang umiiling.

"Pasalamat ka talaga di kita dinadala sa Mental Hospital,"

"Hindi ako baliw, ikaw kaya!"

"Talaga lang huh? Talaga lang. Sino ba dito ang bigla bigla na lang iiyak at natutulala?"

Bumuntong hininga ako at tumingin sa kawalan.

"Lilly my sis. It's just a ball, maraming may balls sa mundo."

Kinuha ko ang isang pencil holder at ibinato sa kanya. Tumatawang sinalo niya ito, ngunit nagkalat ang mga ballpen at lapis sa sahig.

Eh kung sabihin kong hari ng bampira yon?!

"Pulutin mo yan."

He pick up those ballpens while laughing. Natigil lang kami nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina ko.