Bloody Thirst [Completed]

Chapter 12

Joke

Tumatama sa mukha ko ang panghapong hangin. Ang tanawin na aking nakikita ay napakaganda. This garden is so beautiful. Flowers with their different colors. Tulips, peonies, roses... why would he have a garden for a man so dark?

Five days here at his palace, I'm amaze for what all the things I'm seeing. Sa halos isang linggo kong paglilibot dito sa kanyang tinatawag na palasyo ay nalaman ko rin kung bakit na tinawag itong palasyo. It's just so beautiful. Imagine a medieval or greek period. Be it baroque or renaissance.

Nakaupo ako ngayon sa isang bench habang tinitignan ang mga bulaklak. He said I'm free to roam around. Huwag nga lang daw lalayo dahil papatayin ako ng mga bampirang lalapit sa akin. Well he scared me so much.

Naramdam kong may umupo sa tabi ko. I look at whoever vampire it was. Umupo sa tabi ko si Sir Jacobi. He told me I can call him whatever I want. I still don't know what will I call him. We're not work related anymore.

I smelled his manly scent. Musk, mint, pine, virile.

"Can you feed some of my curiousity?" I asked and look at him, he's looking at the garden and turned to me. My breathing hitch when our eyes met. His face grizzled with man like five o'clock shadow. His eyes are enigmatic. Domed cheek bone, bushy dark brows and lashes, prominent nose that's sexy whenever he bite me. And his lips? DaMn.

"I can't promise,"

"What's the use of this bracelet?"

Tinignan ko ang bracelet sa aking palapusuhan. Tinignan niya rin ito.

"It's casted of spell made by mage... to protect your blood and from harm too."

Tumango ako. Mages? And harm? Bakit hindi tumatalab sa kanya? Diba harm siya?

"Do you always come here... at your palace I mean."

"I rarely come here." muli siyang tumingin sa aming harapan.

Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. He answered my question. Sa tingin ko dapat lubos lubosin ko na ito.

Nag angat ako ng tingin sa kanya. Bago pa man ako makatingin ay nakatitig na siya sa akin. He's just so fast, minsan ayaw ko nang kumurap para makita kung anong susunod niyang kilos.

I look at his thick fierce eyebrows that defined. His deep dark eyes. Then his long bridged nose down to his lips.
Uminit ang pisngi ko hindi ko alam kung bakit. I look away.
Ano na nga ulit yung gagawin ko?

Tumikhim siya at nagsalita.

"Kailangan na nating bumalik."

Tumayo siya at tumayo na rin ako. Naglakad kami papasok.

Walang masyadong tao dito. Only his servant and I think some royal guards. It is... royal guards based on the logo they are wearing; singtema ng malaking kwarto ng hari nila.

Napagtanto kong papasok kami sa kwarto niya. Nalaman ko rin na kwarto niya yung unang naghigaan ko. Doon ako natutulog sa nakalipas na gabi. Hindi din naman siya pumapasok doon.
"Your highness, hindi ko alam na nagpapasok ka ng tao dito."

Isang boses ang narinig namin galing sa likuran. A man in his... I think 40's is wearing an all black suit. He is very pale. May mga kasama rin siya sa kanyang likuran.

The way the man look at me. He's looking at me like I'm some treasure he want to take. Fear ran throung my spine.

Nag angat ako ng tingin kay Sir Jacobi na matiim na nakatingin sa lalaki. Nagtago ako sa malapad niyang likod. It's just autopilot. Siya ang nagtago sa akin rito therefore he must protect me.