Bloody Thirst [Completed]

Chapter 27

Moan

Hindi direktang sinabi na inlove ako o kung ano. But I think that's summarize everything, what I really feel.

Natigilan siya. Ang kanyang mga kamay na nakatungkod ay inilagay niya sa bewang ko upang mayakap ng mahigpit. He hugged me so tight, not so tight that it could hurt me. Lumuhod na siya sa harapan ko, dahil doon ay bumaba din siya. I hug his neck. He burried his face on my neck and hug me tighter this time. Halos hindi na ako makahinga pero ayos lang. I can feel his overwhelmed feeling through his hug.

"You made me so happy Elly Rodriguez. I gladly obliged." He murmured against my neck.

You too, Jacobi Masello? Bigla akong napa-isip. Ano kayang apelyido ni Colt at Vennise. Oo nga no hindi ko pa alam.

He nibbled at my neck. I gasped. Hindi niya tuluyang sinugatan, but he gently bite it. Ipinatong ko ang aking mga braso sa balikat niya.

I don't care about what will happen anymore. Wala na akong pakialam kung bampira siya o mapapahamak lang ako. Minsan lang akong mabuhay. I tried killing myself, for the fear of tommorow, now having him, I don't think I should fear everything.

He kiss my neck and gently suck it. I closed my eyes to feel his soft lips on my neck. The way he sensually kissed it made me feel good. Iwinaksi ko kung ano man ang nararamdaman ko... he trailed down his lips into my collar bone, I felt him lick it. Isang halinghing ang gustong makawala sa aking labi ngunit hindi ko ito hinayaan.

"Be mine, Elly. 'Cause I'm yours."

His words melted my heart. Like a sun on a summer blazing the ice cube.

He told me before that I am his. And now his pleading.

"No. You're mine. Only. Mine. Alone."

Mahina akong napatawa. Ang bilis niyang magbago. Ngayon naman dinedeklara na niya. Sa paraan ng pagkakasabi niya parang sa ayaw o sa gusto ko dapat sumunod ako.

Lumayo siya ng bahagya sa akin. Lumuwag din ang kanyang pagkakayakap, at parang nakahinga na ako ng maluwag. Mapupungay ang mga matang tiningnan niya ako. Para kaming mga bata na matagal siyang nangligaw at ngayon ay parang sinagot ko na.

"What?" I mouthed. Nanatili kasi ang titig niya sa akin.

Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan. He closed his eyes as he kiss it. Hindi ko alam bakit tuwang-tuwa siya.

"You gave me life again."

Mali siya. Dahil siya ang bumuhay ulit sa akin. I've been living my ordinary simple life before but I never been this alive. I actually didn't expect that I will have this ride in my life.

Ngumiti siya sa akin bago bumalik sa driver's seat. Sinimulan niyang nang paandarin ang kotse. May nakaplaster na ngiti sa kanya. Napailing-iling na lang ako.

Nung una kaming nagkita, hindi ko alam na marunong pala siyang ngumiti. Para siyang taong walang joke sa buhay. Buti na nga lang at may kaibigan siya kung hindi, hindi ko alam ang magiging buhay niya. Well bampira naman siya. He can do impossible things to possible.

We are like a boyfriend and girlfriend officially after a long time!

"Uh... Meron ka pa bang stock doon? kailangan ba nating mag-grocery?" Tanong ko.

Mula sa kalsada ay sumulyap siya sa akin. Seryoso siya  ngunit parang may tinatagong ngiti.

"Magro-grocery tayo."

Bumalik ako sa kalsada, hanggang ngayon nagtataka pa rin ako kung bakit walang sasakyan rito. Puro puno lang. Tumingin ulit ako sa kanya.

From here, I could see the  veins on his arm travelled to his finger, I saw the vein protuded as he maneuver the car. Pinagmamasdan ko siyang nagdra-drive. The way he clenched his jaw makes me drool to him. When his eyebrows creased, his eyes were more defined. Ang itim na itim niyang mata ay parang isang malalim na dagat, mapanganib na lusubin. Samahan mo pa ng makapal na pilik mata. He's just so handsome and manly. Unang tingin mo pa lang ay ibibigay mo na lahat sa kanya. His frame and sexual appeal, I think he bedded a lot of women. The thought made my stomach churn.