Bloody Thirst [Completed]

Chapter 38

Next life

Why I didn't hesitate to forgive him? 'Cause simply planting grudges or wrath will not benefit me. My dark past made me who I am today. Kahit sabihin pa nating nagkita kami ni Marga at tinaasan niya lang ako ng kilay at hindi humingi ng kahit anong tawad. I will still forgive her. Maybe they pained me, reason why I avoid socializing, hating my life, commiting suicide, hide myself to the world but it did made me stronger. It made me the person who I am today.

I've read an excerpt from a book. "Someone gave me a box of darkness, it took me a years to realize that this too was a gift."

Nakaupo ako sa isang upuan sa aking kwarto. Nakatanaw sa napakadaming bituin sa madilim na langit. Even the stars we adore can't shine without darkness.

Hindi ko pinagsisihan na naging kaibigan ko si Colt. They made me happy, they gave me hapiness I've never felt in my life since my mother died. I feel like I'm ordinary girl hanging out with her bestfriends. How ironic it is, I made friends with vampires not my kind.

"You have a good heart, Elly hindi ka bagay sa mahal na hari, pero hindi siya nagkamali ng pinili,"

Nang sinabi iyon ni Colt habang nag-uusap kami ay tumahimik ako. An awkward silence enveloped us. Katahimikan ang naghari sa amin, nagtaka din si Colt. Palipat-lipat ang tingin niya sa amin, I don't want to look at Jacobi, I'm sure he's still mad at me ramdam ko iyon. Kaya naman nagulat ako nang magsalita siya.

"Alam ko Colt," his voice were toneless.

Natikom ko ang ang bibig ko. Akala ko hindi siya magsasalita.

And then my thoughts drifted to the letter. Pagkatapos naming mag-usap ni Colt ay hindi na kami nagpansinan ni Jacobi. Ni wala nga kaming imik sa isa't-isa. Alam kong may galit siya sa akin. Ako din naman ah. Madami na siyang tinatago sa akin!

The stars shines brightly. The darker the night the brighter the stars. If Jacobi didn't care about his reputation as a king then I care. Sinong mamumuno sa tao niya... I mean bampira niya. At kahit hindi medyo hindi lang naman ako naniniwala na hari siya ay nabahala ako roon.

May narinig akong kalabog dito sa loob ng kwarto kaya napatalon ako sa gulat. Madilim ang buong kwarto at tanging ang lampshade lamang ang nakailaw. Bahagya akong kinabahan.

Tumayo ako at hinanap ang switch ng ilaw. Nang makapa ko ito ay agad kong pinindot. Bumaha ng liwanag sa loob ng kwarto.

Nanlaki ang mata ko nang makita si Sabrina na nakaupo sa isang couch. Pinaglalaruan niya ang isang itim na parisukat, hindi ko mawari kung ano iyon. Nang magtama ang aming mata ay ngumisi siya sa akin.

Kumalabog ang puso ko sa kaba. Bakit siya nandito?! Paano siya nakapasok?! Oh! I forgot, mangkukulam siya!

Tumayo siya at idinikit sa pader ang hawak.

"Soundproof," she said.

Nagtagis ang bagang ko. Sigurado akong may masama nanaman siyang balak. Jacobi trusted her. May gusto siya kay Jacobi at hindi ko na kailangang maging matalino upang malaman pa iyon. She will do everything to get rid of me.

"Let's start our meeting, mighty Elly!" Umupo ulit siya sa couch. She crossed her legs like she'll discuss something, something interesting.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Like what I said, meeting."

I can't believe this, that angelic face has an evil facade. There maybe a reason why Jacobi trusted her. Kaya niya kayang patayin si Sabrina?

"Elly alam mo ba ang nangyari sa magulang ng hari?"

Napatigil ako sa sinabi niya.

"Looks like you're interesting, hindi mo pa pala alam,"