Bloody Thirst [Completed]

Chapter 35

My man

That ended our day, watching the beauty of the sunset. Nang makababa na kami sa punong iyon ay may bigla akong naalala. Yung sinabi ni Sabrina! Pagkatapos ng tatlong araw ay makakalimutan mo siya. I look at Jacobi shocked. Tinaas niya ang kanyang kilay at naghihintay sa sasabihin ko.

"D-Do you r-remember me?" nag-aalala kong tanong.

He looked at me curiously. Lumaki ang mata ko. Hindi niya na ako naaalala! Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba.

"Naaalala mo pa ba ako?" tanong kong nanlalaki ang mata. I started to panick. Nag-iinit na din ang sulok ng aking mata.

Paano kung nagkatotoo ang sumpang iyon?! Sabrina is a witch! Maaaring maging totoo ang sinabi niya na makakalimutan ako ni Jacobi pagkatapos ng tatlong araw! Ito yung araw na yon!

"What are you talking about?"

Nanlaki pa ang mata ko sa sinabi niya. He can't remember. He can't remember me.

"Jacobi! Elly!" sabi ko sa kanya at lumapit. Hindi na niya ba talaga ako kilala? Unti-unting nababasag ang puso ko.

Kunot noong hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.
My heartbeat is so fast. He is just calm while I'm panicking. If he can't remember me everything will permanently erased. Lahat ng ala-ala namin.

"H-Hey relax, of fucking course I remember you." He crouched so he could look into my teary eyes. He look so curious but I know his priority now is to calm me down.

"D-Do you love me?" I asked. Parang naulit ang nangyari kanina kung saan tinanong niya ako.

"Yes of course," Niyakap niya ako ng mahigpit. Sinuklay niya ang buhok ko habang pinapatahan. I know he's curious as hell.

"What will make me forget you?"

Sabrina's curse. That witch.

Umiling ako at niyakap siya pabalik. I sighed in relief, he could still remember. He remembered me. No he didn't forget me. He can't. What if he really forget about me? I can't just imagine it. It will broke my heart. Pumatak ang aking mga luha.

"Sabi ni Sabrina makakalimutan mo daw ako pagkatapos ng tatlong araw." sumbong ko.

Lumayo siya sa akin at kunot noo akong tinignan. Nang makita ang mga luha ko ay agad niya itong pinahid. Nakakapagtaka. It suppose to be a curse, bakit hindi nangyari kay Jacobi?

"Sabrina?" tanong niya.

Tumango ako sa kanya.

"Anong ginawa niya? Sinaktan ka ba niya? I'm sorry I didn't know," he said worriedly.

Kasama ba si Sabrina sa pinatay niya?

"P-Pinatay mo ba siya?"

Halos magkadugtong na ang kanyang kilay.

"No. Why?" Now he looked confused.

Hindi niya ba alam na isa si Sabrina sa tao ni Master Ronald. Did he trust Sabrina that much? Suddenly jealousy crept me.

Umiling lang ako at yumuko.

"Hey Elly I don't know what it is but I won't forget you."

He trust Sabrina, maybe they know each other that much. Hindi niya alam na may kinalaman si Sabrina. O sadyang kilalang kilala niya si Sabrina na alam niyang hindi niya ito magagawa. Parang pinipiga ang puso ko sa sariling iniisip.

"Promise me you won't forget me." I said.

"Of course, don't forget me too. It will probably kill me."