İMERA FERAM ☑

KESIT

Doğumdan sonra hala şişkinliğim inmemişti ve aldığım kilolarda sinirimi daha fazla bozuyordu.
Son kez elimi karnımın üstüne koydum hafifçe okşadıktan sonra yanaklarımı şişirip serbest bıraktım.

Tam arkamı dönecekken kapıya yaslanan Asaf'ı fark ettim.

Kaşlarımı çatıp merakla "ne zaman geldin?" deyip bana sırıtarak bakmasını umursamamaya çalıştım. Bugün lohusalığım bitmişti ve şuan yeni banyodan çıkmış ve iç çamaşırlı bir halde Asaf'ın karşısındaydım nasıl bu sırıtmayı umursamamaya çalışabilirdim ki, anında tüm vücudumu ateş basmaya başladı.

Asaf, sorumu umursamadan yaslandığı kapıdan ayrılıp bana doğru yaklaştı. Ayağıyla kapıyı hafifçe itip kapattı.

Bana doğru yaklaşınca hızla etrafıma baktım.

"hiç bakma ufaklıklar annemlerin yanında " diyince aniden irkildim.

Gözlerimi kapatıp yutkundum.

Ensemde bir nefes hissedince hızla gözlerimi açtım.

Asaf, ellerini koluma koyup "yanlış hatırlamıyorsam 30 gün bitti." dedi heyecanlı bir sesle.

Yüz ifadesi gözlerimin önündeydi şuanda.

Sırıtmış bir şekilde duruyordur eminim ki.

Başımı onu onaylarcasına salladım.
Asaf'ın elleri omuzlarıma çıktı.

Boynuma hafif bir öpücük koyup kulağıma yaklaştı hafif bir nefes verip "İstanbul'daki inat bugün kırılıcak desene." deyip tekrar boynumu öpmeye başladı.

Hafifçe gülümseyip kafamı sağ tarafa doğru eğdim.

Sanki biri duyacakmış gibi fısıltıyla "çocuklar ağlar." deyip gözlerimi kapattım.

Asaf, son kez boynumu öpüp önüme geçti." ağlamazlar annemin dediğine göre karınları tokmuş." dedi şaşkınlıkla Asaf'a baktım.

"asaf..." cümlemi bitiremeden Asaf, masum bir çocuğu andırırmışcasına dudak büzüp "anam halden anlıyorsa napiyim. Ama karım hiç anlamıyor." dedi

Göz devirdim, bir insan bu kadar mı rahat olurdu ya.

Tekrar konuşacakken Asaf, oflayıp hızla dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Oylayan ve yorum yapan herkese teşekkür ederim.
Sevildiğinizi unutmayın meleklerim

Hesaplar
>zeynepinhikayeleri08
>zeynepgvn08