Ang Maldita Kong Girlfriend (Jaron)

AMKG 9

JANE POV:

It's been 4 days simula nung dumating sina Axel at Aina, at four days narin laging sira ang araw ko. Game na nila Jeron tomorrow at pupunta ako, at ang balita ko kasama daw sa team nila si Axel. If I know gusto lang niyang sumikat at mahigitan si Jeron pwes! Mali siya ng kilaban si Jeron? Mygad!

Sabihin na nating nature na niya ang pagbabasketball, alam ng lahat na magaling siya pagdating sa larong iyon. Pero as far as I remember mas magaling si Jeron sakanya. 

"Girls alam niyo na ba yung balita?" bulong nung matabang parang suman, na halos sumabog ang damit dahil sa sikip ng damit sakanya.

Bakit ba may mga matatabang napakatrying hard, magsusuot ng mga damit na hindi naman kasya sakanila, yung bang halos sumabog yung damit nila like duh, as if namang papayat sila.

"Ano bang latest balita ngayon?" tanong naman nung kasama niya parang poste dahil sa sobrang payat! Mygad buti nalang sexy ako. 

"Ex pala ni Jane si Alexander Torres ang kapal talaga niya noh? Hindi na nahiya! " sabi nung mukhang suman. Agad akong lumapit sa kanya at ngitian ito.

"Hi Miss Jane! Goodmorning" sabay nilang bati saaking dalawa. Kanina Good ang morning ko pero ngayon hindi na.

"Wag nga kayong plastik! At wag kayong BITCH!" Paguumpisa ko pero parang maangas yung mataba. 

"Ikaw ang wag plastik! Hindi ikaw ang Reyna dito kaya wag kang umasta! Mas maganda parin kami sayo!" sabi nito saakin. Hindi muna ako gumalaw dahil baka madaganan niya.

"Hoy! Ikaw na mataba kang, suman! Na halos lumuwa na yang mga bilbil mo sa sobrang sikip ng damit mo! Wag mong inaangas kung ayaw mong tusukin kita ng karayom para lumabas yang sandamak-mak na hangin diyan sa katawan mo!" Agad siyang umatras at mukhang natakot. Dapat lang siyang matakot dahil ako ang kaharap niya, baka gusto niyang makita ang flooring ng empyerno. 

"Pwede ba tayong magusap!" sabi niya saakin pero tiningnan ko lang siya pataas pababa. Akala ko at titigil siya at hindi mangungulit pero hindi. 

"Pwede bang bitiwan mo ako!" singhal ko sakanya dahil kanina pa niya ako hinihila. Anong feeling niya close kami! Kung sapakin ko kaya ito lalaking ito.

"Nandito na tayo! Kaya pwede bang wag kang maingay, kakausapin lang naman kita eh!" sagot niya saakin na akala mo kung sinong nagmamakaawa.

"Alam mo ba yung salitang AYOKO?Naiintindihan mo ba yun hah Axel?" sagot ko sakanya na may kasamang pagtatanong. Oo siya yung humihila saakin.

"Kahit ito lang sana Jane, kahit ngayon lang pagbigyan mo naman ako!" pagsusumamo nito saakin.

"Alam mo Axel wala ka nang dapat ipaliwanag pa eh! Ewan ko ba kung bakit ang tigas ng bungo mo! Tapos na tayo matagal na, at walang humihingi ng mga paliwanag mo!" paliwanag ko sakanya, matagal na rin simula nung huli kaming magusap. Gusto ko mang marinig yung mga paliwanag niya, pero hindi muna siguro ngayon. 

Siguro sa tamang panahon, not now. Hindi rin sa kung kailan niya gustong sabihin saakin ang paliwanag niya. 

"Madami! Madami akong gustong ipaliwanag sayo! Madami akong gustong sabihin sayo, pero hindi mo ako pinapakinggang hindi mo ako binibigyan ng chance para masabi ito sayo!" sabi niyang muli saakin, This time parang dinurog ang puso ko, siguro nga tama siya hindi ko siya binigyan ng chance.

Pero bakit ba palaging ako nalang ang magbibigay, I give him the chance to love me but what he did is to hurt me. 

"Okay fine! Sabihin mo lahat makikinig ako" sagot ko agad sakanya. Saka mayroong namuong ngiti sa kanyang labi.