JANE POV:
Hindi ako makapaniwalang nagawa ni Ariyah yun kay Rhean. Oo alam ko na dahil sa mga chismosang nagkalat ditto sa University na ito. Pagkarinig ko palang ng balita ay agad ko ng hinanap si Jeron.
“Jeron!” tawag ko ng makita ko siyang nagpapahinga sa may bleachers ng gym naming. Agad naman itong lumapit saakin.
“Oh?” tanong niya na parang nag-aalala.
“Asan sina Rhean?” tanong ko agad sakanya.
“Kasama niya si Red babalik din daw sila agad. Hintayin muna lang muna si dito” halos makahinga ako ng malalim ng sinabi ni Jeron na kasi ni Red si Rhean.
“Narinig muna yung nangyari?” tanong niya saakin pagkaupo ko palang sa tabi niya, halos kaming dalawa lang ang tao ngayon dito sa gym pero feeling ko masosofucate ako. “Sabi ni Rhean hindi naman daw niya talaga papatulan si Ariyah eh, kaso sinampal daw siya” dagdag na paliwanag ni Jeron, alam ko ang ugali ni Ariyah at alam kong kaya niyang manakit makuha lang ang gusto niya.
“I know her! She’s my bestfriend SINCE my childhood life, at alam ko kung anong ugali niya” paliwanag ko naman saka tumingin sa malayo.
“Sinabi din ni Rhean na kaya nagstart yung ayaw ay dahil sayo” nagulat ako dun sa sinabi niya kaya napatingin ako sakanya.
“Because of me?” tanong kong muli sakanya.
“Gusto ni Ariyah na layuan ka ni Rhean para ng saganon ay bumalik ka sakanya.” Muli nanaman akong nabigla sa sinabi ni Jeron.
“Really huh? Then what did Rhean tell her?” tanong ko na kunwari’y parang wala lang saakin.
“Hindi ka daw niya lalayuan dahil magkaibigan kayo.” Simple niyang sagot kaya napasmile nalang ako.
“She’s a very good friend. I don’t want to lose Rhean.” Sagot ko saka tumingin sa malayo.
“Jane? Can I ask something?” napatingin nanaman ako sakanya, hindi ko maiwasang hindi mapangiti kapag kausap o kasama ko siya. At parang iba yung nararamdaman ko parang may kung anong umiikot sa tiyan ko.
“Ano?” tanong ko sakanya.
“Ayaw mo pa bang maalala yun mga bagay na nakalimutan muna?” nabigla ako sa tanong niya pero napangiti ako.
“Sa ngayon hindi ko pa masasagot yang tanong mo, but I promise kapag gusto ko na, your first person you will know it.” Paliwanag ko sakanya. Thankyou Jeron for being my friend.
Maya-maya ay dumating na din yung dalawa, agad namang ikinuwento saakin ni Rhean yung nangyari, mas lalo tuloy akong nainis kay Ariyah. Palabas na kami ng Gym ni Rhean ng makasalubong naming si Ariyah, alam kong may mangyayaring masama kaya medyo binilisan ko ang lakad ko. Ayaw ko muna ng away ngayon dahil ayukong madamay si Rhean dito.
“Ops!” pahinto kami ng harangin kami ni Ariyah. So I guess wala na akong magagawa. “ Are you avoiding me? So I guess nagsumbong na ang magaling mong kaibigan?” tanong niya saakin. Habang naka evil grin saakin. But I don’t care I’m not scared!
“Hindi siya nagsumbong dahil hindi naman siya katulad ng iba diyan! And I’m not avoiding you ayoko lang sa mga taong kagaya mo” simple kong sagot sakanya, kaya medyo napangisi siya.
“Oh come on Janey! Don’t you remember ako ang nagturo sayo niyan dear!” paliwanag naman niya, saka niya tinapunan ng masamang ngiti si Rhean.
“Oh yes! Ikaw ang teacher ko, pero hindi mo inakala na mas BETTER ako sayo? Don’t you?” pang-aasar ko saka nagsmirk.
“Kawawa ka naman Jane hindi muna talaga maalala ang mga nangyari noon? Kung ano sayo alalahanin ko ng hindi ako nagtatanga-tangahan ngayon” sagot naman niya saakin.
“Ow really? Mas kawawa ka kaya, wala ka na ngang FRIENDS wala pa ang FAMILY mo! Pity!” litanya ko sakanya, saka umalis na.
Yes. She’s a bitch! Pero mas BITCH ako. Anong akala niya saakin TANGA, I remember everything that she’s gone from me.
p/s: Sabi ko diba madami pang mangyayari madami pang hindi nalalaman, at yan ang dapat niyong subaybayan. :)
BINABASA MO ANG
Ang Maldita Kong Girlfriend (Jaron)
Teen FictionUnfortunately, i don't have enough time to edit the grammar lapses on this story. Read at your own risk. Enjoy! :)