JANE POV:
KOREA:
4months later
“Ma! Bakit kasi kailangang sobrang bongga ng birthday ko?” pagmamakto ko ng malaman kong ang tagal na palang pinaghahandaan ang birthday ko.
“Isa kang Oineza baby kaya kailangan yun, tyka gusto naming maging espesyal ang gabing yun para sayo.” Paliwanag ni Daddy.
“Espesyal? Tsk! Ayoko nun Dad!” sagot ko naman.
“That’s final Jane Elizabeth Oineza, by next week uuwi ka ng Pilipinas kasama ang ate for the preparation ng iba pang kailangan.” Paliwanag ni Daddy.
Wala naman akon magagawa eh yun ang sabi nila eh.
“Ano kaba Jane, pagbigyan mo sila alam mo namang gagawin nila ang lahat para sa atin eh” paliwanag ni Ate.
“Ano pa nga bang magagawa ko.” Sagot ko nalang.
“Anyway alam naba ng friends mo na malapit ka ng umuwi?”tanong niya saakin.
“Yun pa! Mas excited pa nga sila saakin eh.” Sagot ko.
Pagkatapos nila akong bungangaan ay umalis na sila at pumasok, wala akong pasok ngayon kaya stock nanaman ako ditto sa bahay. Ang tagal tagal na din eh, 4months na ang nakalipas at hanggang ngayon siya parin ang mahal ko. Oo sumubok din ako maghanap ng iba pero kahit anong pilit ko sa puso ko, siya parin ang tinitibok nito.
4months na nakalipas, ilang araw nalang ay babalik na ako ng Pilipinas. Kung tutuusin hindi nga dapat ako kabahan dahil alam kong okay na kami sa isa’t isa. Oo magkaibigan na kami, may communication ako sa kanila sa Pilipinas at I assume na okay na kami pagnakita kami in person.
Haaayy! Kapag wala akong ginagawa ay lagi nalang siya ang iniisip ko, kaya siguro pumayat ako dahil sakanya. Hahaha! Anyway kailangan ko pang puntahan si Liam para dun sa gagawin naming. Si Liam ay isang Filipino kagaya ko, kaya hindi naman ako nahihirapang makipagusap sakanya.
.
.
.
.
.
.
“That face makes me laugh!” pang-aasar niya habang tinuturo ang mukha ko.
“Very funny Liam!” sagot ko naman saka siya inirapan.
“So what happen?” tanong nito na parang may alam sa problema ko.
“Nothing.” Sagot ko nalang.
“Liar! You belongS to hell if that’s the case” sagot niya habang nakangisi.
“Don’t worry Liam If I will go to hell just wait and I’ll get to you to see it also!” sarcastic kong pananakot sakanya.
“I’m so scared!” pang-iinis niya ulit. “Anyway! What’s your problem?” tanong niya.
“I said nothing!” pagmamaktol ko.
“Don’t pretend Elizabeth, we both know that you have a problem! So spill it!” paliwanag niya.
“Whatever!” sagot ko.
“I know na! Your debut well held in Philippines, and ayaw mo yun right? Because makikita mo ang ex mo or your ex true love!” mahaba niyang lintaya.
“Chismoso! Kalalaki mong tao!” sabi ko saka hinampas siya. “I presume that my sister told that to you right?” tanong ko sakanya.
“Of course, I am your frienemy right?” sacractic niyang sagot, para siyang bakla. “ Anyway I would like you to know na baka hindi ako makapunta dun.” Nakasimangot niyang sabi.
“Really? Diba you promise me that you will be my escort?” tanong ko sakanya. Yup! Nagpromise na siya saakin at ewan ko kung ano itong mga pinagsasabi niya saakin ngayon.
“I want it to be your escort on that special night of yours. But my dad is on hospital, his undergoing a therapy for his cancer.” Paliwanag niya.
“What? You haven’t told me that tito had cancer!” SIGAW ko sakanya.
“I’m sorry dad told me na dapat ilihim muna yung sakit niya. Alam mo naman si Dad ayaw niyang kinaaawaan siya.” Paliwanag niyang muli.
“I get it! And I’m sorry!” paghingi ko ng despensa.
“By the way dad send this gift to you. Happy birthday day daw.” Sabi nito saka iniabot saakin ang isang box.
“Thankyou.” Sagot ko nalang.
Kung hindi si Liam ang escort sino? Hayyy! Sabi nila mommy at daddy sila na daw ang bahala sa lahat, pero bakit parang ngayon palang ay kinakabahan na ako sa mga pwedeng mangyari? Tama bang hinayaan ko silang planuhin ang gabi ko? So pathetic Jane! Paano nalang kapag inimbitahan nila si Aina at Ariyah? World war 3 nanaman ba ito? Hayyy..
Pero naalala ko yung sinabi saakin ni Ate before ipaalam saakin na aalis na ako ng korea.
FLASHBACK:
“Pwede ko bang makita ang list?” tanong k okay ate.
“Nope.” Sagot nito saakin.
“Pero bakit? Birthday ko kaya yan! Kaya may karapatan akong makita at malaman ang mga guest ko!” paliwanag ko sakanya
“Hep hep! Pinapaalala ko lang sayo Janey, na ikaw ang nagdesisyon na kami na ang mag organize ng party mo, kaya wag mong sasabihin saamin na hindi ka naming binigyan ng karapatan.” Paliwanag niya.
“Tsk! Party ko pero hindi ko malalaman ang mangyayari! How ridiculous!” sagot ko nalang.
“But anyway ang theme pala ng debut mo ay Massacarade-Romantic Princess!” huwaaaat?
“Sino bang nakaisip ng idea nayan? Hindi naman childrens party yun ah!” pagmamaktol ko, mahirap na ito.
“Ako ang nakaisip niyan, ang ganda kaya at ang ironic!” pagmamalaki pa niya.
“IRONIC? Ano bang pinagsasabi mo? Pwede naming vintage nalang or either kahit na ano! Pero yung theme na napili mo parang tanga!” sagot ko sakanya.
“Haha. Magugustuhan mo din yun I’m sure, pati mga guest mo lalong lalo na ang big surprise na nakahanda.” Paliwanag nito.
“Haha. Ka din! Hindi na big surprise yun dahil mapaghahandaan ko na, kung hindi ka ba naman baliw bakit mo sinabi.” Sarcastic kong sagot sakanya.
END OF FLASHBACK:
Ano kayang ibig sabihin ni ate dun sa big surprise? Yun nga ba ang dahilan kong bakit ako kinakabahan?
P/S: Last chapter ay bukas na dahil yun na po yung debut niya :) Excited na ba kayo? :)
BINABASA MO ANG
Ang Maldita Kong Girlfriend (Jaron)
Teen FictionUnfortunately, i don't have enough time to edit the grammar lapses on this story. Read at your own risk. Enjoy! :)