İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)

Bölüm 23

*iyi okumalar

"Okula gitmeyecek misin?"

"İyi hissetmiyorum anne"

"Ne zaman iyi hissedeceksin acaba?"

Öldüğümde.

Annem ilk defa ısrar etmeyip beni şaşırtırken ben de Aksay'a gelmeyeceğimi haber vermiştim.

Tekrar bir trip yemek istemiyordum.

Bugün Yaren dönüyordu ve sokuk herifin olayını konuşacaktık. Biraz zaman geçtikten sonra annem aşağıdan ismimi bağırınca yanına indim. Yaren sırıtıp el sallamıştı. Çok kısa bir kucaklaşma sonucu "hoşgeldin" deyip anneme baktım.

"Yaren'de iyi hissetmemiş anlaşılan." dediğinde üzgün bir şekilde bakıp "herhalde" dedim. "Hadi bize o mükemmel kokteyllerinden yap da iyi hissedelim sultanım" sırnaşmama karşılık vermezken "ikinizi de geberteceğim bir gün" deyip mutfağa ilerledi.

"Odama geçelim"

Yaren arkamdan gelirken "kamp nasıldı?" deyip kapıyı açtım.

"Sıradan." kendimi yatağa atmamla o da her zamanki gibi kendini yere attı.

"Değişik bir şeyler var mı?"

"Yeni lezbiyenler var"

En sevdiğim. Gülüp "kim?" dediğimde "tanımazsın." dedi.

Onun okulu benimkinden daha heyecanlıydı anlaşılan. Bizimkinde anca kas kesen, küçük göğüsler vardı. Bir de Aksay.

"Sen ne yaptın?" deyip bağdaş kurdu.

Ona Aksay'ı anlatıp anlatmamak arasında gittim. Şu an ki önceliğimiz bu değildi. Sonra anlatmaya karar verip "her zamanki şeyler" dedim.

Kafasını sallayıp esnedi. "uykumu alamadım hiç. Direk yanına geldim."

Ne iyi arkadaşım var bakın.

"Evde kimse yok zaten. Kahvaltı yaparız diye düşündüm."

Kahvaltı istiyordu anlaşılan. Benim için değil kahvaltı için gelmişti. Ne güzel.

"Anneme söyleyeyim." deyip ayaklandığımda "Tost istiyorum." dedi.

Siparişimi alıp aşağı inerken annem de elinde ki kokteylerle yukarı çıkıyordu. "sen bir tanesin" deyip bardakları aldım. "Bende tam tost yapmaya geliyordum" deyip sırıttım.

"Ben yaparım" dediğinde başımı salladım.

O mutfağa dönerken tekrar yukarı çıktım

Eğer direk yapar mısın deseydim az ye de uşak tut derdi. Ama ben yaparım dediğim her zaman kendi yapmaya gönüllü gidiyordu. Canım annem.

Bug bulmuştum.

Odaya döndüğümde Yaren telefonla uğraşıyordu "Baran sana ulaşmadı değil mi?" dediğinde kafamı salladım.

"Ne planlıyor acaba?"

"Onca zaman geçti. Belki hiç bulaşmaz bana."

Yaren dik dik bakıp göz devirdi.

"Sen buna inandın mı?" İnanmak istiyorum.

"Şimdiye kadar arayıp sormadığına göre" deyip yüzüne baktım.

Bu durum ikimizi de rahatsız ediyordu.

"Bu aramayacağı anlamına gelmez tabi" deyip beni daha da rahatsız etti.

Düşünceli şekilde telefonla uğraştıktan sonra "Çocuklarla konuşacağım. Piyasa da ki yeri eskisi kadar sağlam değil." dedi.

Baran öncelerde oldukça daşşaklı bir herifti. Daha sonra Yaren'le birbirine düşmüşlerdi. Her ne kadar dile getirmese de Yaren'in ailesi pek tekin insanlar değildi. Sonuç olarak Baran gitmek zorunda kalmıştı.

"Babanın haberi var mı?" dediğimde "konuşmuyoruz hatırlarsan" dedi.

Doğru, eşcinsel olduğunu açıkladıktan sonra araları açılmıştı.

"Yine de haberi vardır." dediğimde omuz silkti.

"Yeni karısıyla balayında. Muhtemelen şu an hiç bir olayla ilgilenmiyordur."

Onun agresif halini anlayabiliyordum. Annesi öldükten sonra sadece babası kalmıştı. Abileri vardı ama onları sevmiyordu. Babasını sevdiğini biliyordum ama bir kaç ay önce ona eşcinsel olduğunu söyleyip, olumsuz sonuç aldığında büyük bir nefretle dolmuştu.

Gözde ile ciddi bir ilişkiye başlamasa hiç açılmayacağını da biliyordum. Onun için üzülüyordum.

Herkes şanslı değildi.

Benim ailemin eşcinselliğimle ilgili bir sorunu yoktu.

Olsaydı herhalde bende onun kadar sert bir kabuk örerdim.

Annem tostları getirdiğinde yemeye başlayıp bir daha bu konuya dönmedik.

Baran konusu da şimdilik Yaren'e emanetti.

Umarım sesi soluğu çıkmadan geldiği deliğe geri girerdi, hamam böceği.