İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)

Bölüm 91

*Bölüm hiç içime sinmedi. Ne yazdım bilmiyorum. İşim olduğu için bugün yb yükleyemedim. Bunu da o yüzden hızlıca yazıp attım. İyi okumalar :)

Dersler geçmiyordu. Tüm gün uyumama rağmen zaman durmuş gibiydi. Arada bir beni zorla kaldırıp azar çeken hocalar dışında hiç uyanmamıştım. Son zili duyduğumda ilk ben kalktım.

Aksay olsa sürüne sürüne çıkardık.

Sınıftan çıkıp, aşağı doğru inmeye başladım. Yaren'in yanına gidip gönlünü almayı planlıyordum. Aksay'ın yanına gitmek isteyen tarafımı böylece susturmuştum.

Kızıl saçları görmemle okuldan çıkmadan onun yanına gittim.

"Selam" dedim.

İzgi beni görünce gülümsemişti.

"Selam!"

"Ne yaptın zil çalınca uçtun mu?" dedim.

Okuldan ilk çıkan öğrenci olmak gibi planım vardı. Gülüp "Biz zemin kattayız" dedi.

Şokla "10.sınıf mısın sen?" dedim.

Kızla barda tanışmıştık. 18 yaşından küçük olmasını beklemiyordum. İzgi kafasını salladı.

"Hiç beklemiyordum" dedim.

"Sen bu kadar hızlı nereye gidiyorsun?"

Çantamı tutup "Arkadaşa" dedim.

İmayla "Aksay'mı yoksa" demişti.

Ufak bir tebessüm verdim. Sevgili olsak bir numaralı fanımız o olur gibiydi.

"Son zamanlarda gözcülük yapmadın mı?"

Kızarmıştı. Saçlarıyla bütün olurken "Gözcülük değil o" dedi.

Tek kaşımı kaldırdım "Gizlice takip etmek?"

"Ya sadece heyecanlı olduğu için izliyordum"

Gözcülüktü yani.

"Neyse işte. Artık izleyecek bir sey yok." dedim.

Üzülmüş gibi duruyordu.

"Neden böyle oldu ki?"

"Anlatmıştım" dedim.

Ne anlattığımı hatırlamıyordum gerçi. Bir şeyler anlattığımdan emindim.

İzgi kafasını salladı.

Okulun kapısına dönüp el salladığında kafamı oraya çevirdim. Diren bize doğru geliyordu.

"Selam geç kaldın!"

Kızıl ona sitem ederken "Hoca geç bıraktı" dedi.

Bana dönüp "Aynı sınıftasınız" dediğinde omuz silktim.

Ben zil çalınca uçmuştum. Hoca hala ders işliyordu.

Kızıl Diren'in koluna girip bana baktı. "Tamamen bitirmişler biliyor musun?" dedi.

Onun bu haline güldüm.

"Dedikodumu yanımda yapma"

"Arkadan konuşmak dedikodudur. Sohbet bu."

Diren "Üzüldüm" dediğinde sesindeki robotik tını olmasa inanabilirdim. Siri daha duygusal 'üzüldüm' diyordu.

"Bende. Ya senin için yapabileceğimiz bir şeyler olmalı"

Fazla yardım sever bir kızdı.

"Boşver." dedim.

Benim konumun içinden bir tek tanrı çıkabilirdi. Yarattığı her hücreyi yok ederek.