İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)

Bölüm 89

*Bugünün son bölümü. İyi okumalar :) 🖤

Hafif meşrepken Deniz'i tutmaya çalıştım. Kalkar kalkmaz kafası gelmişti yine.

"Gitti Yaren'i süzdü ya!" diye bağırıp kendini yerden yere atıyordu.

Bilmem kaçıncı kez yere düştüğünde,

"Kaldırımla ilişkin başlayacak yakında" dedim.

Sırıtmıştı.

Ellerini kaldırıp "Kızılla ilişkim başlasın" dedi.

Onun bu haline güldüm. Çok güzel seviyormuş taklidi yapıyordu şerefsiz. Bacağına hafifçe vurdum.

"Başlasın da üz kızı" dedim.

Dudak büzüp "Onlar da beni üzüyor" demişti.

Kalbini tutup "Acıyor" deyip kendini tekrar kaldırıma bıraktı.

Yeni yengeme selam olsun.

"Kalk hadi. Senin peder seni böyle görmesin"

Onu evlerinin olduğu siteye kadar getirmiştim. Deniz gülerken elini uzattı. Göz devirip çektim onu.

Üstünü silkeleyip asker selamı verdi.

"Peder bekler kaçtım ben!"

Sarsak sarsak yürümeye başladığında güldüm. Bir kaç adım sonra durup bana dönmüştü.

"Kanka onu gerçekten seviyorsan ilk adımı kim attı diye düşünme. Yerinde sayarsın yoksa."

Tekrar asker selamı verip bu sefer koşarak eve gitmişti. Az önceki sarsak halini bir kaç saniye de toparlaması beni gülümsetti.

Yine sarhoş rolü yapıyordu. Şimdiye kadar olan her seferde ki gibi.

Dediği şey bir zamanlar inandığım şey olsa da artık emin olamıyordum. Yine de ayaklarım iki site sonrasında olan Aksay'ın evine doğru gitti.

Bana alışık olan güvenlik bir şey dememe gerek kalmadan açmıştı kapıyı. Buraya kadar gelmiş olsam da Aksay'ı görecek cesaretim yoktu. Çok fazla sorum vardı ve hiç birinin cevabını alamamıştım.

Deniz beni sevdiğini düşünüyordu, Yaren onun bana iyi gelmediği konusunda ısrarcıydı, ben ise artık ne olacaksa olsun diye düşünüyordum.

Tanıdığım Aksay'dan şüphe ediyordum. En önemlisi artık kendimden de şüphe ediyordum.

Yaren'in dediği gibi çok değişmiştim.

Bu değişimi ben istememiştim üstelik.

Öylece köşe de durmuş camına bakıyordum. Yerimde durdukça üşümem de başlamıştı. Ceketime viski döküldüğü için onu giymemiştim. Şimdi de donuyordum.

Akay'a sarılsam ısınırdım.

Bedenen sarhoş olmasam da bilinç olarak epey kafam güzeldi. Dakikalar geçip giderken sadece penceresine bakıyordum. Çıkarsa onu gördüğüm için çocukça sevineceğimi biliyordum.

Çok acınasıydım ya.

Titremem artarken kollarımı bedenime sardım. Yarın hasta olacaktım. Sokaktan gelen adım sesleri yanımda durduğunda kafamı soluma çevirdim.

"Diren?" dedim.

Elinde ki hırkayı bana uzatan kız sertçe bakıyordu.

"Yine öyle bakıyorsun" dedim.

Bu bakışlara rağmen bana hırka getirmesi de garipti. Hırkayı göğsüme bastırdığında düşmemesi için yakalamıştım. Bakışlarını Aksay'ın evine çevirdi.