Bölüm 86

12.5K 869 384
                                    

*iyi okumalar :)

Sima'yla konuştuktan sonra dersliğe gelmiştim. Çoktan tenefüs bitmişti. Kapıyı çalıp içeri girdim. Hocadan da azar yiyecektim.

"Nerdesin sen?"

"Tuvaletteydim"

Bana kötüce bakan kadın "yok yazıldın" dedi.

Annem bunu duyunca çok sevinecekti.

"Geçebilir miyim?"

Bir şey demediğinde yerime ilerledim. Aksay'la göz göze gelmiştik. Bana sorgularcasına bakıyordu. Gözlerimi çekip yerime geçtim. Yanındaki kız ben gelmeden önce yayvan olan oturuşunu hızla toparlamıştı.

Oturduktan sonra dersi dinliyor gibi yapmaya başladım. Aklımda Sima ile olan konuşmam vardı. Benden bir kaç dakika sonra giren kız hızla sırasına geçmişti. Hoca bana sorduğu gibi bir soru da sormamıştı ona.

Torpilin gözünü seveyim.

Onun sınıfa girmesiyle bir kaç kızın iğrenerek ona baktığı gözüme çarptı. İlahi adalete inanmazdım ama Yaren'in adaletine inanırdım. Yaşattığını yaşıyordu. Dersi dinliyor gibi yapmaktan vazgeçip sıraya başımı yasladım. Alttan telefonu çıkardıktan sonra mesaj yerine girdim.

'Sima'yla sevgiliymişsin. Hayırlı olsun.' yazıp Yaren'e gönderdim.

Olayları öğrendiğimi bilmeliydi.

'Sen okulda mısın?' yazmıştı.

Doğru ya.

'Tatile gitmedik kanka'

Ben de beni niye rahatsız etmiyor diye düşünüyordum. Tatilde olduğumuzu sanıyordu demek ki.

'Nedenini sormuyorum' yazmıştı.

Zaten sorsada mesajla anlatabilecek bir nedenim yoktu.

'Sima ona yardım etmemi istedi. Dedikoduları bitirmek için.' yazdım.

Bir kaç dakika mesaj gelmemişti. Bildirim gelince açtım.

'Vicdan yaparsan vicdanını sikerim'

Ne iyi bir arkadaşım vardı ama.

'Çıkışa gel' yazıp telefonu kapattım.

Sima meselesini de, Aksay meselesini de konuşmak istiyordum. Özellikle Aksay meselesini konuşmam lazımdı.

Deniz'in söyledikleri aklıma geldi. Sevgilisinden ayrılana kadar onu bir melek gibi gördüğünü söylemişti. Ayrıldıktan sonra gerçek yüzüyle tanışmıştı. Böyle bir şey yaşamam mümkün müydü? Aksay düşündüğüm kadar saf ve masum olmayabilir miydi? Bu düşünce aklımda olduğu sürece rahat edemeyecektim.

Aksay'ın benim için bitme konusuna girmiyordum bile. İstesem bile bitmiyordu çünkü.

Hayatımda ki her olay onunla bağlantılı gibiydi. Duygusal tarafım ondan şüphe ettiğim için benden nefret ediyordu. Mantıklı tarafımdan alkış geliyordu. Cidden Aksay'a hep iyi yaklaşmıştım. Onun bana olan tavrı ise tam tersiydi. Yanımdan çekip gitmişti. Beni gerçekten arkadaş gibi görüyorsa, kendi içinde bunu bitirmiş olmalıydı.

Ve ben hala onu düşünüyordum.

Onun için uğraşıyordum. Onu bitiremeyecek gibi duruyordum. Öne, ona doğru baktım. Hocanın dediklerini dinleyip not alıyordu. Her zamanki gibiydi.

Değişen tek şey yeriydi. Benim değişmeyen yerim kalmamıştı.

Yanındaki kız boğazını temizleyip "hocam?" dedi.

İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin