İYİ KIZLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER (gxg)

Bölüm 17

*iyi okumalar

Daha önce arkadaşım için bir çok kez geldiğim siteye bu sefer bir tiki için gelmiştim.

Durakta yaptığı o hareketten sonra sinirimi alamayıp kendimi burada bulmuştum.

Attığım mesajı görmüştü ve aşağı inmesini bekliyordum; Yaklaşık 28 dakikadır. Donmuştum mk.

Sonunda bana doğru gelen pembe panter pijamalı kızla derin bir nefes verdim. O bana adımlarken gözlerimle giydiklerini inceledim. Şimdi ben pembe panter pijamalı bu kıza nasıl kızayım? Gerçi buraya kavga etmek için de gelmemiştim.

"Ne işin var burada?"

Eliyle saçıyla oynarken umursamazca sorduğu soruyla dikleştim.

"Sence?"

Gözlerimin içine bakıp hafifçe sırıttı.

"Kıyafetlerini değiştirmişsin." Piç smile bile yapıyordu.

"Sayende." dediğimde yüzünü ekşitti.

"Berbatlardı zaten" bak bak.

"Sende çamur yapayım dedin"

"Yanlışlıkla"

"Bilerek"

Biraz susup sonradan omuz silkti.

"Yani?" Ya sabır.

"Kızım sen ikizler burcu musun?"

Sorgularcasına bakıp "evet" dediğinde küfretmek istedim. Biliyordum mk. Bu dengesizliğin açıklaması anca bu olabilirdi zaten.

Bende teraziydim gerçi, dengelerdik birbirimizi. Tabi bunun konu ile bir alakası yoktu.

"Bir an iyi olup, sonradan kötü olmanın nedeni belli oldu."

Rahat duruşu bozulurken kaşlarını çatıp bana bir adım yaklaştı. Sinirlendirdik sanırım fareyi.

"Onun nedeni senin şerefsizliğin olmasın" dediğinde güldüm.

Gereksiz samimiyeti sevmiyordum. Alışveriş yaptık diye best kankam olmayı beklediğini nereden bilebilirdim.

"Okula gelmedim çünkü bazı sorunlarım var. Haberde vermedim çünkü neden vereyim?" dediğimde sinirle ayağını yere vurdu.

O an farkettim. Kız panduflarla dışarı çıkmıştı.

"Öyleyse neyin hesabını soruyorsun?"

"Aynı şey mi mk. Gelip üzerime araba sürdün"

"Abart abart. Öldürdüm bide seni. Hem Aslı hocayla durakta ne işin vardı senin?"

Al işte. Hem cevap vermemiş hem de konuyu değiştirmişti.

"Aşk yaşıyorduk. Sen gelene kadar." Homurdanmamla bacağıma bir tekme yedim.

O ne basendir yarabbim. Bu kız görüntüsünden beklenmeyecek bir güç gösteriyordu.

"Bana düzgün cevap ver." düzgün bir cevaptı bu aslında.

"Neden?"

Sinirli bir şekilde bakmaya devam ederken "benimle düşman olmak istemezsin" dedi.

Çok korkmuştum gerçekten.

"Zaten istemiyorum. Buraya neden geldim sanıyorsun." hala gözlerini çekmezken gülmemek için zor duruyordum.

"Ateşkes yapalım." dediğimde sorgularcasına baktı.

"Ne o, karşılık vermeyecek misin?"

Açıkçası başımda şu an çok daha büyük bir dert vardı. Aynı anda hem okul hem de dışarda iki farklı problem istemiyordum. En azından birinden kurtulmalıydım.

Aksay benim için problem olmazdı ama, gereksiz sinirlendirirdi.

"Kabul edersen, evet."

"Kendini affettirmen lazım" ne alaka mk.

"Niçin?"

"Bana değersiz hissettirdin. Buna hakkın yok." Şımarıklık yapıyordu.

Sürekli onu alttan alan bir ben varken bu huyuna devam ederdi elbet.

"Tamam ne istersin?" Bütçem dahilinde.

Bir kaç saniye düşünür gibi olduktan sonra esneyerek "sonra söylerim" dedi. "Senin için uykumu böldüm."

Olayın tatlıya bağlandığına sevinirken "gideyim ben o zaman" dedim. Kafasını sallarken hafif gülümsemişti.

"Git kıyafetlerini yıkaman lazim daha." Bak ya. Sinirdi bu kız.

Veda ettikten sonra çıkışa doğru gitmeye başladım. İlerlerken dönüp arkama baktığımda ise bir eliyle gözünü ovaladigini görüp gülümsedim. Sinir ve şirindi.

'Ah, sakın onu bu kadar sevimli bulma.' diye uyardım kendimi. O benim radarımda olmamalıydı.