Kocamın Metresi

Kara Bulutlar

Merve gözünü açtığında bir odadaydı. Ve odada sadece bir yatak ve dolap vardı. Galiba onu deliler hastanesine kapatmışlardı. Ama hiç şaşırmamıştı bu duruma. Sonuçta Aksaklar'ın karanlık işlerine yıllardır aşinaydı. Merve ayağa kalktı ve kapıyı açmayı denedi. Ancak çabası boşunaydı. Kapı kilitliydi. Odada bir de cam vardı. Oradan aşağıya baktı. Merve hayatında belkide ilk kez şanslıydı. Bulunduğu kat 1.kattı. Ancak camı kıracak bir şey bulamadı. Çünkü odada eşya neredeyse yok denecek kadar azdı. Buradan sonra nereye gideceğini bilmiyordu. Ancak sadece koşacaktı. Merve cama doğru kendini attı ve yere düştü. Tıpkı beyaz giysili adamlardan kaçarken yaptığı gibi. Daha sonra koşmaya başladı. Hiç durmadan koşuyordu. Arkasında onu daha önce yakalayan adamlar vardı. Merve hastanenin tellerine tırmanarak kaçtı. Ancak adamlar ona çok yaklaşmıştı. Koşarken bir araba gördü. Ve ona el salladı. Belki onu arabaya alırdı. Merve hayattaki şansını iyice zorlamıştı. Ve araba durmuştu. Arabada kim olduğuna bakmadan arkasına bakarak binmişti ancak arabaya oturduğunda şok olmuştu. Arabada oturan Şebnem idi! Şebnem anında arabayı kilitledi.
Şebnem: Merve odandan niye çıkıyorsun? Oysaki sana çok güzel bir oda hazırlamıştık!
Merve: Ne istiyorsunuz benden? Ne!
Şebnem: Gerçekten dayanamıyor musun? Daha ilk günden!
Merve: Ağzında geveleme şunu!
Şebnem: İmzala şunu!
...
Oya Kerim'e oturuyordu. Ve ona artık herkesin beklediği bir şeyi söyledi.
Oya: Kerim.
Kerim: Efendim.
Oya: Ben boşanmak istiyorum.
...
Merve Şebnem'in uzattığı kağıda baktı. Bu bir boşanma protokolüydü!

Bölüm sonu...