Bölüm 12: Ritmi Bozulmuş
"Ben hayata gülüşümü sattım*"
Hastane koridorlarında iki tip insan vardır.
Ya gördüğü tedaviden olumlu sonuç alanlar, doğum yapıp bebeğine kavuşanlar ve tahlilleri temiz çıkanlar. Bunlar yüzünde mutlu ifade olan insanlardı
Bir de hüzünlü olan kişiler vardı ki onlarında niçin hüzünlü olduğunu bilmek pek zor değildi.
Alp, o hüzünlü insanların yüzüne baktı. Çaresizce morga doğru yol alan yakınlarına bakan insanlara, yanındakini teselli ederken göz yaşlarını tutamayanlara...
İçi bir kötü olmuştu.
Artık alışmıştı hastane ortamına yine de bunlar alışılacak, görmemezlikten gelinecek olaylar değildi.
Koridordaki haykırışlar canını yakarken Senem hocanın odasından hocalarına bakıp ayaklandı.
Herkes görevinin başına giderken o hocalarının çıktıkları odaya doğru yol aldı.
Kapıyı iki kere tıklatıp aldığı izinle içeri girdi.
Senem hoca onun İpar'ın yanına gidip onunla ilgilenmesini söylemişti. Öyle de yapmıştı. Odasına gidip durumunu, ilaç saatlerini ve daha bir çok şeyi kontrol edip genç kızın uyuduğunu görünce yanında fazla oyalanmak istememişti.
Alp sakince içeriye girip Senem hoca ile göz göze geldi.
"Gelmen iyi oldu, geç lütfen" dediğini yapıp oturan genç adam kendini her şeye hazırlamış hocasının söyleyeceği şeyi dikkatle dinlemeye koyulmuştu.
"Sana kızamıyorum"
Kafasını kaldırıp hocasının yüzüne baktı. Sinirli bir ifade görmeyi beklerdi ancak şefkatli bir yüz ile karşı karşıya geldi.
"Ben senin küçüklüğünü bilirim Alp, sen asla ne kötü niyetle bir iş yaparsın ne de inatçılık yapıp sınırları aşarsın. Ancak sende kabul etmelisin ki iyi niyetin kurallara karşı gelip istenmeyen sonuçlara yol açtı"
"Haklısınız" dedi sadece genç adam.
"Bunu bilerek yaptığını bilseydim gözünün yaşına bakmazdım. Ama öyle değil, senin niyetinin farkındayım ve..." Göz temasından bir kaç saniyeliğine kaçınıp devam etti. "İpar konusunda seninle anlaşmalıyız"
Senem hoca İpar'ın sağlıklı olmasını istiyordu. Bunun için genç kızın iyi bir bakıma ihtiyacı olduğunu biliyordu ve bu sorumluluğu en iyi Alp üstlenebilirdi.
"Kemoterapiye başlayacağız, onun hastaneden kaçmasına engel olmanı istiyorum Alp."
Tek kaşı havaya kalkmış Alp hemen karşılık verdi. "O halde şunu belirtmeliyim ki sürekli tetikte olmalıyız. Çünkü kaçma işi onun aklına arada bir esen bir şey değil, pusuda bekliyor. Sürekli başında olmalıyız. Tabi bunu ona hissettirmeden. "
Başını olumlu anlamada sallayıp "Farkındayım, onun için tüm güvenlik görevlilerini ve kat başındaki danışmanları uyardım. Herkes dikkatli olacak yine de her ihtimale karşı dikkatli olmalıyız"
"Peki" dedi Alp ve müsade isteyip kalkacakken Senem hocanın konuyu değiştirmesi üzerine susup pür dikkat onu dinledi.
"Sana güzel bir haberim var bu arada"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİSK-İ AMBER
Teen Fiction"Üç ay ömrü olan birine aşık olunmaz doktor!" Bu mum ve kibrit'in aşkı Alp hastalarının iyileşmesi için çabalayan bir doktor, İpar osteosarkom kanserine yakalanmış ölümü kabullenen genç bir kız. Çok zıt karakterlerine tezat birlikte ayakta durmayı...
