14. Bölüm: Gölge

1.2K 122 2
                                    

Bölüm 14: Gölge
"Tatlı hayallerin icabına bir gerçek bakar*"

Genç adam irileşen mavi gözleri ile Ceyda'ya baktıktan sonra hemen asansöre koştu. Yoğun olan asansörün gelmediğini de anlayınca hemen merdivenlere yönelip 104 numaralı odaya bir an varabilmek için adımlarını hızlandırmaya çalıştı.

İçinde kötü bir his vardı. Onun tekrar kaçağını düşünüyordu. Belki de onu soran adam yardım edecekti ona. Belki de bir yakınıydı sadece? Ama İpar yetimhane de büyümemiş miydi? Lakin bu akrabası olmayacağı anlamına gelmezdi.

Sonra birden İpar'ın telefon görüşmesi geldi aklına. Bu onu daha fazla telaşlandırdı. Sakin kalmaya çalışırken bir yandan koşar adımlarla genç kızın odasına vardığı an hiç tereddüt etmeden içeri girdi.

Ama kimse yoktu.

O dışında.

Genç kız penceresinin önünde oturmuş dışarıyı seyrediyordu. Bal rengi gözlerinde yorgunluk her zamanki varlığını koruyordu.

Genç adam şaşkınlıkla ona bakakalmışken, İpar onu fark edip başını ona doğru çevirdi. İkisi de neler olduğunu anlamamış vaziyette birbirlerine bakarken lafa İpar başladı.

"Bir şey mi oldu doktor?"

Sesindeki kırıklık ve kısıklık daha da bitik bir ifade serpmişti yüzüne. Her zamanki çalımlı tavırlarının yanı sıra üstündeki sakinlik belki de yorgunluktandır diye düşündürüyordu.

"Hiç, son kez bir kontrol edeyim dedim. Bir misafirin vardı galiba?" Sesindeki hafif iğneliyici tonuyla asıl niyetinin 'burada neler oluyor?' demek istiyor oluşu oldukça belliydi ama İpar, bozuntuya vermeden yanıtladı doktoru.

"Evet, yurttan bir arkadaşım. Merak etmiş."

Genç adam "Onca zaman buradaydın şimdi mi aklı başına geldi?" Diye sadece kendi duyabileceği şekilde söylendi. Söylendiği belliydi ancak kelimeleri tam anlaşılıyordu. Bu durumdan rahatsızlık duyan İpar hiç vakit kaybetmeden dile getirdi bunu.

"Dışarı çıkmak yasak, dışarıdan birisinin gelmesi de mi yasak?" İpar'dan beklenen hareketti zaten. Lakin doktor bu sefer susmayı tercih edip sadece aklındaki planı uygulamaya koyulacaktı.

"Hayır. Neyse, iyi akşamlar dilerim sana" deyip uzaklaşırken hemen güvenliği görüp ona 104 numaralı oda için yapılması gerekenleri tek tek anlattı.

Şimdilik dışarıdan birisinin gelmesi yasaktı. Ama şimdilik...

💉💉💉

"Bulabildin mi peki istediğin gibi bir ev?" Direksiyonun başında istemsizce kaşları çatılmış Alp'e aklını kurcalayan sorulardan birisini soran Kerem bir yandan telefonuyla ilgileniyor bir yandan da Alp'i inceleyip duruyordu.

Son zamanlarda ailevi meselelerinin onu fazla yorduğunun farkındaydı ve elinden geleni yapmaya çalışıyordu Kerem ama bunu yetersiz kaldığının da bilincindeydi.

"Yok. Çok da önemsemiyorum. 1+1 eşyalı bir daireye geçerim olur biter." Genç adamın çok daha önceden ayrı bir eve çıkma gibi bir niyeti vardı ama hiç bir zaman bu konuda bu kadar aceleci olmamıştı. Fakat ailesindeki son yaşananlar onu oldukça sinirlendimiş, tüm bu planların hayata geçmesini tetiklemişti.

MİSK-İ AMBERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin