XVII-"İncitelen Kalpler"

202 10 14
                                    

🎶EmirCan İğrek-Beyaz🎶

İnstagram|karmaşehrinbaby

Spotify|Lotus.kalem

Oylarınızı ve yorumlarınızı alırım artık ballar!🥂

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oylarınızı ve yorumlarınızı alırım artık ballar!🥂

🍒

Akan gözyaşları ve attığı sarsak adımlarla bahçede Rüzgar'ın yardımıyla yürüyen Nefes kendilerine bakan korumaların bakışlarının farkında olsa da tepki verecek durumda değildi. Hayal kırıklığı ve kırılan kalbinin parçaları onu kaybolduğu yerden çıkarmamakta ısrarlıydı. O sırada saçlarının arasından kayarak yere düşen tacını gördüğünde hıçkırdı. Yalanmış,dedi kafasında ki ses hüzünle. Seninle oynadı,alay etti. Tüm sevgisi ve dokunuşları oyundan ibaretmiş.

Göğüs kafesini sıkıştıran hıçkırığı iki dudağının arasında can buldu. Eve ne ara girdiklerini bile bilmezken belini tutmaya ve yanında sessiz bir şekilde yürüyen Rüzgar'ın verdiği sıcaklığın tartışmasını yapamayacak kadar yorgun düşmüştü. Neden yapmıştı bunu? Umutsuzca bile olsa seven kalbinden ne istemişti? Can gerçektende acımasız birisi olmalıydı. Ta en başta hatasını yapmıştı. Tüm her şeyiyle karşısında duran adamı görmek yerine aksine hayal ettiklerine onu zorlamıştı.

"Teşekkür ederim. Geldiğin için." diye sessiz mırıltısını ortaya döken Nefes yeni bir ağlama krizinin önüne geçmek için titreyen alt dudağını dişleyip daha fazla Rüzgar'ın karşısında bu halde durmak istemediği için odasının kapısını kapattı. Bozulan elbisesini umursamadan dizlerinin üstünden yere çöktü. Açık kala sırtını kapıya yaslarken içindeki acıyı bağırarak akıtmamak için bedenini kasıyordu. "Yalanmış," dedi bir kere daha. "Sevgisi yalanmış kalbim. Yine kırgınlıklarımızla başbaşayız."

Islanmaktan ok ok olan kirpklerini kırpıştırdı. Ağlamaktan kızaran gözleri aynanın kenarına iliştirilmiş fotoğrafı gördüğünde alt dudağı mutsuzlukla büzüldü. Ayağındaki topuklularla makyaj aynasının yanına gittikten sonra resmi elinin arasına aldı. Madem her şey bir iddia oyunundan ibaretmiş o zaman yapması gereken yeterince harcanan gururunu toparlamaktı. Belki de bu ağlayışı Can için değil,kırılan gururu içindi?

Tutmaya devam ettiği resimi önce ortadan ikiye yırttıktan sonra öfkesini atarcasına ufacık parçalara ayırıp yere atmıştı. Yeniden ağlama hissi gözlerini doldurduğunda bu geceyi gözyaşlarıyla sonlandıracağını anlamıştı. En mutlu olacağı gece böyle sonlanmıştı.

Topuklu ayakkabılarını bir kenara attıktan sonra arkada kolunun erişebileceği mesafede duran elbisesinin fermuarını açıp bedenini sıyırarak ayak uçlarına düşmesine müsade etti. Ağlamaktan dağılan makyajını ve saçlarınıda düzeltip yatağına girdi. Gecesini kırgınlıklarıyla sonlandırmıştı.

SİYAHIN ACI TONU|Tamamlandı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin