Aşk duygusunun benim gibi bir kadın için yeri yoktu. Eğer hayatta zamanı kısıtlı bir kadınsanız her şeyden uzak durmalıydınız. Ama sanırım ben bu kuralı çiğnemiştim. Yaralı ruhum yeterince can çekişmiyormuş gibi ona yeni yaralar armağan etmiştim. Kı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍒
Yanaklarına damla damla süzülen gözyaşlarının önüne geçemeyen Nefes hıçkırmamak için kendini kasıyordu. Ellerini sıkı sıkıya sardığı demirliklerin arkasında duran sevdiği adama dolu dolu gözleriyle bakarken yüreği parçalanıyordu.
"Beni demirliklerin arasında görmekten zevk alacağını söylemiştin,"dedi boğazındaki yumruyu göndermek için yutkunan Rüzgar. "Şimdi neden ağlıyorsun ki?"
"Onun için ağlamıyorum!" Burnunu seslice çekip gözyaşlarını sildikten sonra konuşmasına devam etti. "Seni buraya benim tıktırmam gerekiyordu. Hakan'ın değil."
"O şerefsizin adını ağzına alma. Adamlar onu bulsun yapacağımı biliyorum it herife."deyip öfkeyle ağzında homurdanmaya devam ettiğinde Nefes buruk bir tebessüm etti. Şu an ne kadar bir sorun yokmuş gibi davransada içindeki ruhu için aynı durum geçerli değildi. Ayrıca sancıları tekrardan baş göstermiş kocasına belli etmemek için çabalıyordu. Böyle bir durumda onu telaşlandırmak istemiyordu.
Polis memurunun araya girmesiyle oradan ayrıldığında koltukta oturmuş bekleyen arkadaşlarının yanına gitti. Sancısının geçmesi için derin nefesler alıp kendini sakinleştirmeye çalışırken yanındaki boş yere oturdu. "Birinizin gelmesi yeterdi."
"Saçma salak konuşma Nefes,"diyen Mira kapağı açık su şişesini ona verdi. "Korakoldayız demem seni pataklarım. Bu hâlde seni yalnız mı bırakacağız?"
"Bunun kafası yine error vermiş. Pişt,sana kızmıyorsam yeğenime dua et."
Mira ve Alp'e ters bakışlar atan Sevda arkadaşının önünde eğildi. "Sen onları boşver. Geldiğimizden beri ayaktasın ve bu Aşden için tehlikeli. Eve gitsek iyi olacak gibi?"
"Hayır,"deyip kafasını iki yana salladı Nefes. Rüzgar buradayken eve gidemezdi. Gidecek olsa bile sabaha kadar uyuyamayacağını biliyordu. "Rüzgar çıkmadan hiçbir yere gitmeyeceğim. Israrlarınızı kendinize saklayın."
"İnatçı keçi! Var ya seni öyle bir sevesim geliyor ki!"
"Mira bugün ne kadar şiddet eğilimlisin! Burada kötü durumda olan benim. Hakan denen adamın nerede olduğu belli değil ve Rüzgar içeride. Sanki...Sanki pişman gibi."
"Aha yine başladı kendini zehirlemeye!"dedi Melisa oturduğu sandalyeden doğrulurken.
"Ben yiyecek bir şeyler alsam iyi olur."deyip yanlarından sıyrılan Alp ve Berk'e ile kızlar yanında yerlerini aldıktan sonra havada uçuşan teselli cümleleri başlamıştı. Fakat hiçbiri etkili olmuyordu. Nefes öylece eli boş oturdukça ve Rüzgar içeride oldukça hiçbir şey kendine gelmesi için yetmeyecekti.
