Aşk duygusunun benim gibi bir kadın için yeri yoktu. Eğer hayatta zamanı kısıtlı bir kadınsanız her şeyden uzak durmalıydınız. Ama sanırım ben bu kuralı çiğnemiştim. Yaralı ruhum yeterince can çekişmiyormuş gibi ona yeni yaralar armağan etmiştim. Kı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍒
"Kadınateş,adam kül oldu.
Geriye kalan iki kaburganın arasında saklı tutulan sevdaydı."
"Yapma şunu!"dedi Nefes gülüşlerinin arasından. Her anını videoya kaydeden Rüzgar'a ne kadar kızmak istesede söyledikleri karşısında gülmekten kendini alamıyordu.
"Şu gülüşün-" Sözlerine devam edecek olan Rüzgar'ı dudaklarından öperek susturduktan sonra üstüne kalp çizdiği post-iti kameranın önüne yapıştırıp koltuktan kalktı.
Evin belli yerlerine yapışkan notlar yapıştırıyorlardı. Fotoğraflarda,mutfaktaki eşyalarda ve daha birçok yere...Bu durum hastalığını hatırlatsada her şey şimdi daha güzel olacaktı. Unutma telaşı ve bir şeyleri yanlış yapma endişesi kısa bir süreliğine rafa kaldırılmıştı.
Karısının peşinden giden Rüzgar arkadan kollarını beline dolayarak şişmiş olan karnında ellerini birleştirdi. Orada kendilerine ait bir can olduğunu bilmek içini ısıtıyordu. "Ne zaman evlendik?"dedi mırıltılı çıkan sesiyle.
"Yirmi bir Ocak."deyip duvarda asılı duran çerçevelenmiş düğün fotoğraflarına baktı.
"Kaç yaşındasın?"
"Yirmi sekiz."
Nefes'e biraz daha sokulan Rüzgar dudaklarını omzuna dokundurdu. "Ben kimim?"
"Nefes'in Rüzgar'ı."
"Rüzgar'ın canısın sen,"diyerek onu kendine döndürdü. Karısının tatlı göz kırpmalarına ve şöminenin sıcağından olsa gerek kızaran yanaklarına ve güzelliğine hayran kaldı. "Seni seviyorum."
"Seni seviyorum güzel adam,"dedikten sonra kocasının kollarının arasından sıyrıldı. "Rüzgar?" Aklında canlanan görselle gözleri birer yıldız gibi parlamış,kocasına alttan imalı bakışlar atıyordu.
"Bu bakışı biliyorum ben. Ne istiyorsun?"
"Bilmesen olmuyor sanki," Sesindeki hafif azarlamayla konuştuktan sonra pıt pıt adımlarla yanına gidip karşısında durdu. "Gülmeyeceksin ama?"
"Neden güleyim? Ne istiyorsan söyle hadi."
Alt dudağını dişleyen Nefes ellerini şişkin karnına yasladıktan sonra yüzlerini birbirine yaklaştırarak mırıldandı. "Dağ çileği istiyorum."
