Aşk duygusunun benim gibi bir kadın için yeri yoktu. Eğer hayatta zamanı kısıtlı bir kadınsanız her şeyden uzak durmalıydınız. Ama sanırım ben bu kuralı çiğnemiştim. Yaralı ruhum yeterince can çekişmiyormuş gibi ona yeni yaralar armağan etmiştim. Kı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍒
Elindeki çatalla öylece kalakalan Nefes karşısında rahatlıkla yemeğini yemeye devam eden adama nasıl bir tepki vereceğini bilemiyordu. Söylediği son sözle kafası çorba misali karışmıştı. O gece bir tesadüf olamayacak kadar gerçekçiydi ama aynı zamanda şimdi Rüzgar'ın söyledikleriyle çelişiyordu.
"Yemeğini yemeyecek misin?"diyen adama ölümcül gözlerle baktı. Çatalını ona doğrultu.
"Bana o sözü söyledikten sonra rahat olmamı mı bekliyorsun?"
Suyundan bir yudum alan Rüzgar tebessüm etti. "Kafanı karıştırmıyorum ki. Sadece senin neye inanmak istediğini ölçtüm. İnsanlar kafalarında şekillendirdikleri kişilere inanırlar." Onun söyledikleriyle burnundan sert bir soluk veren Nefes şişen yanaklarıyla tıpkı bir kız çocuğu gibiydi. Tabakta ki salataya çatalını öfkesini almak ister gibi sertçe batırırken çıkan sesle Rüzgar daha çok kıvrılan dudaklarına engel olamıyordu.
"Çok güzel kelime oyunu yapıyorsun."
"Teşekkür ederim."
"Bu bir iltifat değildi."diye kelimleri tane tane söylediğinde Rüzgar omuz silkmişti. Yemeğin devamında susan ikili garsonun getirdiği hesabı Rüzgar'ın ödemesiyle restoranttan ayrıldılar. Güzel havanın tadını çıkarmak isteyen Nefes yürümek istediğinde Rüzgar karşı çıkmak yerine ona ayak uydurmuştu. Sahil kenarında yürürlerken karşılarına çıkan midyecinin yanına giden Nefes birer birer midyeleri midesine yollarken yanında öylece durmaya devam eden Rüzgar'a elinde tuttuğu midyeyi uzattı. "Midye sevmiyor musun? Bak sana kendi ellerimle veriyorum."
"Fazla sevmiyorum." Midyeye karşı yüzünü buruşturan Rüzgar'a gülen Nefes uzlaşmak yerine inatlaşmayı tercih etti. Onu sinirlendirdiği anların intikmanı almanın en basit yoluydu.
"Aaa...Olmaz ki öyle. Böyle bir şeyden mahrum kalmamalısın."
"Nefes çek şunu."
"Olmaz. Bir kere denesen nasıl seveceksin."deyip uzaklaşan Rüzgar'a bir adım atarak yaklaşan Nefes onun midyeye attığı tedirgin bakışları gördüğünde daha çok eğlendi.
"İstemiyorum,dedim. Sen seviyorsan ye işte."
Omuzları çöken Nefes kafasını ümitsizlikle iki yana salladı. "Ne kadar da inatçı birisin!"
"Sen mi,ben mi?" Oldukları bu durumdan iyice rahatsız olmaya başlayan Rüzgar arkasını dönüp midye tezgahına ilerleyen Nefes'le rahatlarken çok sonra çabuk sevinemeyeceğinin farkına vardı. Boşluğundan yararlanan Nefes elindeki midyeyi ağzına zorla teptiğinde şaşkınlıktan birkaç saniye kalakalmıştı.
