Alıntı-II

512 15 0
                                    

Instagram:Lah._.za

Spotify:Lotus.kalem

🍒

Uzakta duran Rüzgar farkında olmadan ileriye doğru bir adım attı. "Hakan diye birisi yok!" Kükreyişi evi yerinden sarsacak şiddetteyken gözlerinin aklarında kırmızılıklar oluşmaya başlamıştı. Kaskatı kesilen bedenin kemikleri sızlamaya başlamıştı.

"Yalan söylüyorsun,"diyen Nefes akan gözyaşına engel olamadı. "O...O beni bırakmaz ki! Çok seviyoruz birbirimizi. Bırakamaz ki!" Küçük bir kız çocuğu gibi kendini teselli ederken Rüzgar'ın hesaplayamadığı bir hızda aralarındaki mesafeyi kapatması ve bıçağı tutmasıyla irkilerek kendine geldi.

Bıçağı kendine doğru çeken Rüzgar yanlış bir şey olmaması için dikkatli davranmaya çalışıyordu. "Ver şunu bana!"

"Hayır!" Onunla inatlaşan genç kız yaptığının tehlikeli bir hareket olduğundan habersiz bıçağı kendi tarafına çekerken onunla eş değer hareketleri yapan Rüzgar sabrının sınırına geliyordu.

"Nefe-" Cümlesinin devamını getiremeden avuç içindeki acıyla susmuştu. Bakışları avuç içine indiğinde atılan kesikten akan kanlar parmaklarına bulaşıp yere düşüyordu. "Kahretsin!" diye kısık sesle inleyip acıyan canını umursamadan Nefes'e döndü.

Öylece durmuş elindeki kanlarla kaplı bıçağa bakıyordu. Tezgahta duran sarı bezi avuç içine bastırırken işler iyice çığrından çıkmaya başlamıştı. "Ben...Ben böyle olsun istememiştim."diyen Nefes'in sesi titrekti.

🍒

Yeni bir alıntı daha...

Sizce Nefes nasıl bu raddeye geldi?

Hikaye hakkında biraz olsun tahmin yürütebiliyor musunuz?

Aşkla kalın.💜

SİYAHIN ACI TONU|Tamamlandı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin