CHAPTER 52: MARK PRIN'S POV

388 4 0
                                    

It was pass two oclock nang matapos ko lahat ng paper works ko kaya naman agad na akong umuwi ng bahay dahil alam kong nag aantay sa akin si Alice. I wad driving way home at nang malapit na ako sa bahay, nakita ko si Alice na bumaba sa isang sasakyan. Anger accured inside of me. Pina alis ko muna ang sasakyan bago ko muling pinatakbo ang sasakyan ko. At nang makasalubong ang sasakyan na sinakyan ni Alice, i saw Dhenze inside. Madali lang makita ang nasa loob ng sasakyan dahil hindi ito tinted.

Mabilis akong lumabas ng sasakyan ko at nagmadaling pumasok sa bahay. Nakita ko si Alice na naka upo sa long sofa sa sala. Naglakad lang ako papunta sa kwarto. I snab her all the way.

"Prin!",tawag niya sa pangalan ko habang naglalakad siya papalapit sa akin. I stop ang turn around to face her.

"Bumalik ka roon sa sofa at antayin mo ako dun!",sigaw ko sa kanya sabay turo sa sofang kina uupuan niya kanina. Agad naman siyang bumalik roon. Pinagpatuloy ko ang pag punta sa kwarto ko. Nag bihis muna ako at naligo para pababain ang tumataas na level ng dugo ko.

Nakita ko si Alice na naka upo sa sofa ang umiinom habang bumababa ako sa hagdan.

"Prin! Mag usap naman tayo.",usig nito. Kaya naman umupo ako sa kaharap ng upuan. Sa pagkakataong ito, hindi na ako tatabi sa kanya.

"Mag uusap talaga tayo.",tugon ko habang walang emosyon ang mga mata kong nakatingin sa kanya.

"Anong problema Prin? Bakit ganyan ka? Bigla bigla ka nalang nagagalit sa akin.",panimula nito. Umayos ako ng pag kakaupo at pinakalma ang sarili.

"Alice,do you still care me? Do you still obey the vows we open in front of Jesus?",tanong ko sa kanya. Ngunit wala paring emosyon akong nakatingin sa kanya. Nakita ko ang pag tataka sa muka nito ng tanungin ko iyon. Marahil nag iisip na ito kung bakit ganun ang tanong ko.

"Oo naman, kahit alam kong walang patutunguhan yon dahil deal lang lahat, gagawin ko parin dahil yun ang binitawan ko sa harap ng altar at Diyos. Bakit mo ba natanong?",tugon nito. Napatitig naman ako sa mga mata nitong puno ng kislap.

"Kung ganun? Why you lied me? Why you dont tell me the truth before i marry you. From the day i choose you to become my Wife, i already trust you.",hinawakan nito ang kamay ko at tumingin sa mga mata ko. Hinayaan ko siyang hawakan ito, dahil pagkatapos nito, hindi na niya ako mahahawakan at malalapitan.

"Alam ko naman yon, na pinagkakatiwalaan mo na ako. Pero ang hindi ko ma gets, ay yung galit ka sa akin. Wala naman akong nagawang masama sa pagkaka alam ko. Kaya hindi kita niloloko.",wika nito. Tinanggal ko ng kamay niya na nakahawak sa kamay ko. Pagkatapos tumayo ako dahilan ng pagka gulat niya

"I know that you know already. Your stepfather killed my Mom, right!? So why you hide me long time!! Nakita mo ako kung paano ako nag hirap nang malaman ko ang pagkamatay ni Mommy. Pero di mo ba alam, lalong sumasakit sa akin ang nangyaru dahil wala akong magawa para maipaghiganti siya!! Dahil hindi ko alam kung sino ang pumatay sa kanya!! Its very hurt inside of me!",sabay hawak ko sa dibdib ko. Nakita ko ang pag patak ng mga luha sa mata niya.

"And you!!",sabay turo ko sa kanya.

"You ruin my life!! Your father ruin my future!!",sabay lapit nito sa akin. Hinawakan nito ang braso ko ng mahigpit. Pero agad ko itong tinggal nang pagkalakas dahilan para maihagis ito.

"I will never forget what you and stepfather done!! I want to kill him!! I want to kill you for lying me!!",pagkatapos kumawala ang mga luha sa mata ko. Alam kong nasasaktan siya sa mga sinasabi ko pero wala akong paki alam. Dahil isa lang ang nararamdaman ko sa kanya, hindi ito pag mamahal kundi muhi at galit.

"Prin sorry, pero sige! Ako na ang patayin mo!! Ako nalang!! Para mawala ang galit sa puso mo!! Handa kong saluhin ang galit na yan!! Kung ikaka gaan ng loob mo ang pagpatay sa akin!! Sige!! Tatanggapin ko wala lang ang sakit diyan sa puso!!",pagkatapos naguunahang tumulo ang mga luha nito. Unti unti siyang tumatayo at lumapit sa akin.
Agad niyang kinuha ang mga kamay ko at inilapat sa mga leeg nito.

"Sige na!! Patayin mo na ako!! Kung yan ang makakabuti sayo!!",nag ngingitngit ako sa sobrang galit, kaya naman hindi ko napigilan ang kamay ko para higpitan ang pag kakahawak sa leeg nito. Sa paglipas ng ilang segundo lalo ko pang hinihigpitan ito para masakal na siya. Kitang kita ko ang pamumutla nito dahil hindi na ito maka hinga. Ngunit pinababayaan niya lang akong gawin ang gusto ko. Nag susuka niya at napapa duwal na dahil sa sobrang pag kakasakal ko sa kanya. Kahit gustuhin ko pa siyang sakalin ng mahigpit hindi ko na magawa. Hindi ko magawang patayin siya. Hindi ko magawang ituloy ang gusto ko.

"Hmmmtt!!",pagkatapos binitawan ko ang pagkakahawak sa leeg niya. Walang patid ang mga luhang kumakawala sa mga mata nito.

"Hindi ikaw ang dapat mamatay!! Kundi ang papa mo!!",pagkatapos agad na akong umakyat ang nag tungo sa kwarto at doon ko nilabas lahat ng bigat sa damdamin ko.

"Hgaaaaaaa!!!",pinagsusuntok ko ang pader na nasa pintuan.

"Urghhhh!!!",wala patid kong pinagsusuntok ang pinagsisipa ang lahat ng gamit ko sa kwarto.

"Your are fucking liar!!!",hanggang sa dumausdos ako pababa at umupo sa gilit. Why i doing this to her?. Walang patid ang mga luhang kumakawala sa mga mata ko. Ramdam ko na rin ang sakit sa kamay at paa ko pero wala akong paki alam.

"Prin!!",tumakbo si Alice papalapit sa akin. Naka tingin lang ako sa kanya habang papalapit siya sa akin. Pagkatapos mabilis niya akong niyakap ng mahigpit dahilan para hindi ko na masyadong maigalaw ang katawan ko.

"Tama na!! Huwag mong saktan ang sarili mo. Sorry kung nasasaktan ka ngayon dahil kay papa at sa akin!! Im sorry.",pagkatapos humayak pa siya ng mahigpit. Wala ako sa sarili ko habang nangyayari iyon, dahil si Mommy lang ang laman ng isip ko ngayon.

"Umalis kana! Iwan mo ako!",wika ko sa kanya habang nakakulong parin ako sa bisig nito, at mas lalo ko pang naramdaman ang pagkakayakp nito ng ibaba niya ang ulo niya at hinalikan ang ulo.

"Hindi kita iiwan. I will always obey the vows that i recite in front of God.",ramdam ko ang muling pag tulo ng mga luha ko mula sa pisngi ko. She will always there for me? Whatever happen. Are you really idiot Alice, i hurt you now, so why you dont leave me.

"I physically and emotionally hurted you! So why you dont leave me now!?",sigaw ko sa kanya pagkatapos kumawala ako sa yakap niya ang tumayo. Agad rin naman siyang tumayo at lumapit sa akin.

"Dahil ako at si papa ang dahilan kung bakit ka nasasaktan at nagkakaganyan.",i step back away from her. I really see the tears lay down to her cheek. Hindi ko man masabi sa kanya, but i still hurt when seing her crying.

"Kung ganun! Help me to revenge. If you really want to help me! Let me kill your father!",tugon ko sa kanya habang nakatingin ako ng diretso sa mga mata niya.

"Huh! Hindi ko pwedeng gawin yun! Papa ko parin siya kaya kahit anong mangyari hindi ko siya hahayaang mamatay.",tugon nito sa akin.

"Kung gayon! Wala akong paki alam sa gusto! Dahil ang gusto mamatay rin ang papa mo gaya ni Mom! Nang sa gayon matatahimik ako!!",pagkatapos nagmadali akong lumabas sa kwarto.

"I will find him and kill!!",sigaw ko sa kanya bago ako makalabas ng kwarto. Mabilis akong bumababa.

"Prin!! Hayaan mo akong huliin si papa.",paki usap nito sa akin habang hawak hawak nito ang braso ko.

"You are a big mistake from the beginning!! I wish na sana hindi nalang kita nakilala! Dahil sayo! Sira ang kinabukasan ng pamilya ko!!",pagkatapos tinanggal ko ang pagkakahawak niya at mabilis na sumakay sa sasakyan ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Basta ang gusto ko ay, ayaw kong makita si Alice. Nasasaktan ako sa ginawa niyang panloloko.

My Dark Fake HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon