My Dark Fake Husband

CHAPTER 77: ANDREUW'S POV

As ussual, sa tuwing papasok ako sa companya, lagi akong pinagtitinginan ng mga empleyado ko. Hindi naman sa pagmamayabang ngunit, may angking akong ka gwapuhan na siyang bumibihag sa mga kababaihan.   Haha.

"Goodmorning sir",bati sa akin ni Faith, ang secretarya ko.

Ngunit bago pa ako makarating sa opisina ko, a familiar face catch my attention. And im correct, that girls is the girl i saw last day.

Mariin ko siyang pinagmasdan, and for sure, the way she dressed, alam kong mag aapply siya. Kaya naman bago ako mag tungo sa office ko, i go first to HR department.

"Goodmorning Sir, what can i do for you?",pagkatapos ay umupo ako sa wavel chair.

"I saw someone, and i think she will applying us. But as the owner of these company, i want you to reject that woman. I dont a woman who has an attitide.",pagkatapos ay tumayo ako at naglakad aalis.

"Her name is, Alice Watcharapon.",at pagkatapos nun at tuluyan na akong lumabas ng office.

Nang makarating ako sa opisina ko, mabilis kong sinimulan ang mga paper works, and thanks God, konti lang ang mga gagawin ko. Kaya naman, nang matapos ko ang mga paper works, lumabas ako ng office ko at naglakad patungong rooftop. Sa may pinakataas ng building naroon ang isang lounge na kung saan makikita mo ang mga naglalakihang building.

And when im in the way there, a stupid girls bump in me.

"Are you blind? Did you not see me?",ma attitude na sumbat ng babae. And unexpected happen, this girl is Alice Watcharapon.

"I must be the one who asking that! Bulag kaba? Hindi mo ba ako nakita?",pagkatapos ay lumapit ako sa kanya. I stare at him and as what ussual, she also stare at me.

"Hoy! Alam mo bumibinggo kana sa akin ah. Kahapon kapa!",at pagkatapos ay nagpumeywang siya sa harap ko.

"Is that a GOOD attitude of a applicant?",diniinan ko ang Good para damang dama niya.

"Eh ikaw, is that the appropriate attitude of a employee?",narindi ako sa sinabi niyang employee ako. She dont know anything. Tignan ko lang kung anong maging reaction mo kung malaman mo ang totoo.

"Pwede ba, give respect to me. Nandito ka sa lugar namin, so practice humbliness. OK?",pagkatapos ay tumawa ako at nag pamulsa habang tinitignan siya. Kita kita ko naman ang iritasyon sa mga mata nito.

"Duh! Sorry to say, but i dont give respect to the person who did not respect me first. Kaya kung gusto mong i respeto kita, respect me first.",gusto kong matawa nang malakas sa pinagsasabi niya.

"Sir!",napatingin ako sa pinanggalingan ng boses, at nakita ko si Faith na papalapit sa akin.

"What's the matter Faith?",pagkatapos ay paasar akong tumingin kay Alice. Kitang kita ko ang pagtataka sa mga mata niyo.

"Sir, the members of board meeting is waiting you.",tinanggal ko ang pagkakapamulsa ko at tumayo ng maayos.

"Faith, can you introduce me to this stranger. So that she will know the place she was.",tumingin naman si Alice kay Faith.

"Great day Maam. I want to introduced to you the young owner of Ford Cars Company, Mr. Andreuw Ford.",pagkatapos ay tumalikod na ako at nag simula nang maglakad. And now, i swear, hiyang hiya na siya sa ginawa niya.

Nang makarating ako sa board meeting, agad nang sinimulan ang discussion.

"So, i want to say that our company is keeping growing. But then, some of us suggest that, we must produce some model for our Car."

"It need to produce about 10 models to introduce our innovation Cars.",pinakatitigan ko ang mga plano ng company. And i was glad to know na patuloy ang pag lago ng company ko. And about sa models i approve that plan.

"I agree about the plan. I think it help us to gain more customer. Also it is a good idea to improve our cars by way of models."

Nang matapos ang meeting, i plan to visit my fathers grave.

"Its been a long time Dad when you passed away. I really miss you Dad. I and mommy always relive our moment."

"I have good news Dad. Lumalaki ang mga sales natin sa company. We do many innovation of cars Dad, and also we our company is one of the successful business here."

"Dad i want you to know, na kahit na wala kana, i still do my best to keep our company success. Hindi ko hahayaang masayang ang pinaghirapan mo Dad."

Halos isang oras din ako sa cementery,  kaya naman bago ako umuwi, i bought cupcakes and milktea. Paburito kasi ni mommy iyon, kaya sa tuwing uuwi ako, kailangan kong bumili.

"Mom, im home.",nakangiti naman akong sinalubong ni mommy. Mommy always staying at house, hindi na siya pwedeng mag trabaho because of her age, kaya naman ang pinagkakaabalahan niya ay ang garden house niya. She made garden house as her past time when Dad die. Mahilig din siya sa mga halaman gaya ni tita Apple. But suddenly Prin's mother alreasy passed away.

"Do you have your lunch already son? I prepared some food for you."

"I already have my lunch Mom."

"By the way Mom, hows your garden? Nag bloom naba ang mga bulaklak mo?"

"Its very beautiful my son, namumulaklak na sila, and im happy to see it. Its very colorful and  i feel relax everytime i saw it.",pagkatapos ay ngumiti si mama.

"Good to hear Mom. I gonna go upstairs.",pagkatapos ay nagtungo ako sa taas at nag bihis. I also plan to visit grandma Felisa. Kaya naman nang makapagbihis ako agad akong bumaba at sumakay sa Mercedes bench.

Minute later, nag stop ako sa grocery upang mamili ng mga food para kay Grandma. At pagkatapos kong makabili, i drive my car way to Lola.

Pagkalipas ng ilang minuto, nakarating na ako sa bahay niya. Kinuha ko ang mga pinamili ko. I walk towards to gate of house. And when im near at the door, i heard some screeming.

Mabilis kong binitawan ang mga karga ko at mabilis akong pumasok sa bahay.

"Lola!!! Wake up!!!"

And when i reach the voice, i got shock about what i saw.

"What's happened to her?"

A/N: So ayan po, nakapag update na ako ulit. Sorry kung matagal akong hindi nakapag udate, pero ngayon, i promise mag uupdate ako ng mga chapter. Tatapusin ko na ang story na ito. Para masimulan ko  naman ang  iba

At gusto ko ring mag pasalamat sa mga reader ko na patuloy na sumusuporta sa MY DARK FAKE HUSBAND. I hope na sana hanggang matapos ko ang story ko nandiyan parin kayo.
THANK YOU