CHAPTER 84: ALICE'S POV

270 6 0
                                    

I took some bath bago ako lumabas ng hotel at magtungo sa room ni Andreuw. Ngayon kami aalis ngayon, kaya naman makakahinnga ako ng maliwag at hindi ko makikita si Prin. It always bother my mind sa tuwing naalala kong ang nakita ko. He has his own family now, so what the use kung magpapakita pa ako ulit sa kanya. Its  better to have my own family also.

"Hey, napaka aga mo ata? Pasok ka muna. Ililigit ko lang yung mga gamit.",agad naman akong pumasok sa room niya at as usual makalat na naman.

"You know what brother, napaka kalat mo.",pagkatapos ay pinulot ko ang mga nakakalat ma papel sa sahig at nilapag sa mesa.

Umupo ako sa sofa at nilabas ang phone ko habang hinihintay si Andreuw. At nang buksan ko ang phone ko, i receive some text from Anne.

Alice, kamusta kana? I really miss you na friend. Kailan kaba uuwi dito?

Kusa akong napangiti habang binabasa ang phone ko. Kahit kailan hindi nagbago si Anne, she always beeb my one and only best friend.

Ok lang naman ako Anne. I really miss you too. Actually narito ako sa pampanga. Pupunta kami ngayon ni Andreuw sa manila. Kita tayo?

Pagkalipas ng ilang sandali, muli akong naka receive ng call.

"Talaga? Narito ka sa pilipinas? Anong ginagawa mo dito?",tanong agad sa akin ni Anne. I knew that her voice is full of exitment. After two years, magkikita na ulit kami in personal.

"Oo, sinamahan ko lang si brother dito. So kita tayo?"

"Sige sige. Anong oras ba at saan?",tanong sa akin ni Anne. Bigla akong napa isip kung saang lugar kami magkikita. Theres a part of me na baka makita kami ni tito Dimark.

"Anne, i want to see my moms grave. Ok lang ba sayo kung doon tayo magkikita?",i really want also to see my moms grave kaya naman dun nalang kami magkikita.

"Sire, kahit saan mo gusto.",pagkatapos at tumawa si Anne.

"Anong nakakatawa Anne?"

"Natatawa ako kasi, diba nandito kana sa pilipinas, this means na you already move on. Kaya mo nang harapin si Prin."

"Ikaw talaga Anne. Sige na mamaya nalang. Aalis na kami. See you later.",pagkatapos ay pinatay ko na abg phone.

"Lets go?",tanong sa akin ni Anduew. Tumayo naman ako sa harap niya at nameywang.

"Kanina pa ako ready. Ikaw lang inaantay. Antagal tagal mo kasi. Daig mo pa yung babae.",tumawa naman siya sa sinabi pagkatapos at naunang lumabas. Hysst!! Tignan mo nga naman ako pa iniwan talaga. Naku! Kung di lang talaga ako mabait sayo. Hinding hindi kita sasamahan dito.

Nang makarating kami sa ground floor, agad siyang nag check out. Nauna naman akong lumabas sa building, pero halos ilang sandali na ang nakalipas hindi sumunod sa akin si Andreuw, kaya naman muli akong pumasok ss building, nakita ko siyang naka upo sa waiting area, kaya naman agad akong nagtaka kung sino ang inaantay niya.

"Huy! Akala ko ba aalis na tayo? Sino pa inaantay mo?",tanong ko sa kanya nang makalapit ako.

"Im waiting for someone. Umupo ka muna. Antayin lang natin siya saglit.",agad naman akong umupo sa katabi nitong upuan. Muli kong tinignan ng watch ko, its turning 7:30 na. Kinuha ko ang phone ko mula sa bag ko para pampalipas ng oras habang nag aantay.

I scroll my IG account. And then i open my apps game candy crush, ito ang naging pampalipas oras ko habang wala akong ginagawa.

"Im sorry, na late ako.",bigla akong napahinto sa ginagawa ko. My heart bacomes flatered when i heared that familiar voice. Hindi ko magawang i kilos ang mga mata mo para tumingin sa kanya.

My Dark Fake HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon