My Dark Fake Husband

CHAPTER 74: DIMARK'S POV

When i receive a message from someone, nagmadali akong tumawag ng pulis kasama ang mga agent. The message say that my son is in danger. And he at Eubert hands, kaya naman hindi na ako nag sayang pa ng oras, mabilis kaming nagtungo sa lumang bodega ng pinagtataguan ni Eubert.

Mabilis na kumilos ang mga pulis papasok sa bodega, sumunod naman ako, ngunit hindi pa kami nakakapasok sa main door ng gate nang makarinig kami ng putok ng baril. Oh God. Dont let my son be in danger.

"Move! Faster!",utos ng nakakataas na leader, si Leutenant Dawin. Unti unti na akong nakakaramdam ng takot para sa anak ko. I hope he's fine, dahil kung hindi, magiging isang kriminal ako kung may masamang nangyari sa kanya.

At nang mapasok namin ng pinakaloob, my heart was tightening when i saw my son lay down to floor and covered with his own blood. Tumakbo ako papalapit sa kanya. He had shots on his body. Habang sa sa isang sulok, nakita ko si Eubert na naliligo narin sa sarili niya dugo at nahagip din mata ko si Alice ba parehong nakahandusay na sa sahig.

"Sir, may pulso pa ang babae.",wika ng isang agent.

"Sir, patay na ito.",sigaw naman ng isang pulis na tumingin kay Eubert. Isang lalaki naman ng tumingin kay Prin.

"May pulso pa siya.",mabilis na binuhat si Prin at sinakay sa ambulance ganun din si Alice.

Habang nasa loob ng ambulance si Prin, i was really worried to him. Hanggang sa biglang nag cardiac shock si Prin.

"Son!! Come on. Dont give up. Malapit na tayo. Kapit lang son!",hawak hawak ko ang kamay ng anak ko habang ramdam kong nanlalamig na ang mga kamay nito. This wont be happen. Nawala na ang asawa, hindi pwedeng pati ang nag iisang anak ko mawawala pa sa akin.

Nang makarating kami sa hospital, mabilis na inilabas ang dalawa sa sasakyan at pinasok sa hospital.

"Son!! Please!! Dont leave me. Nandito lang ako."

"Im sorry sir, pero hanggang dito nalang kayo.",pagkatapos hindi na ako nakapasok sa room. Naiwan ako sa labas habang hindi ko alam kung anong nangyayari sa anak ko. Samantalang si Alice ay dinala sa Emergency room, para gamutin.

Halos isang oras na ang nakakalipas ngunit wala pang balita. I was really nervous and confuse about what happen to him. Ni hindi na ako mapakali sa kinatatayuan ko. Please God, save my son. Im begging you, iligtas mo siya. Huwag mo naman siyang kunin sa akin. Nasayo na ang asawa ko, huwag niyo nang kunin pati anak ko. Handa akong ibigay ang lahat sayo, huwag lang ang anak ko. Hanggang sa...

"Kamusta ang anak ko? Ok kang ba siya? Is he save?",maraming tanong ang lumabas sa akin nang makita ang doctor na lumabas mula sa room. Agad naman nitong tinanggal ang mask na tumatakip sa kalahati ng muka nito. Kitang kita sa mga nito ang lungkot.

"Im sorry Sir, but the patient is in critical. Maraming dugo ang nawala sa kanya. He got many shocks kaya naman nahirapan kaming i revive siya. Almost two of his main organ damage dahil sa mga balang tumama dito."

"And im sorry. I cant promise na mabubuhay pa siya. Dahil kahit anong oras maari siyang magkaroon ng cardiac, and i cant say na malalagpasan ang bawat shock.",naramdaman ko ang mainit na likido na tumulo sa mga pisngi ko.

"Gawin niyo ang lahat para mabuhay ang anak ko. Handa akong magbayad na kahit magkano, mabuhay lang ang anak ko!",walang nagawa ang doctor kundi yumuko.

"Please! Save my son.",kusa akong napaluhod sa harap niya. I know that God is only way to save my Son.

"Im sorry sir, kung sakaling mabubuhay siya, hindi na gaya ng dati, maaring paralize na siya or bed rest. Im sorry i have to go.",wala akong ibang nagawa kundi tignan ang papalayong bulto ng doctor.

"Alice! Prin!",mabilis akong lumingon sa pinanggalingan ng boses, isang babae ang papalapit sa akin. This girl is familiar pero hindi ko alam kung saan ko siya nakita.

"Kamusta po ang dalawa? Ligtas po ba sila?",bungad nito sa akin. Kitang kita ko ang pag aalala nito.

"Tingin mo ba ligtas ang anak ko? Nakikita mo ba siya? Nasa critikal na condition siya. And doctor says, hindi nila alam kung mabubuhay siya.",kitang kita ko ang gulat sa mga mata nito. Yes i remember this girl, siya ang mag iisang kaibigan ni Alice. At marahil siya rin ang nag message sa akin para iinform ako sa nangyari.

"Paanong–?"

"His main organ damage dahil sa mga bullet na tumama sa kanya. He got many cardiac shock.",pagkatapos umalis ako. I dont to tell everything to that girl, cause i know sasabihin niya ito sa kaibigan niya.

"By the way, nasa ER ang kaibigan mo.",at pagkatapos nun umalis na ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta.

Tinawagan ko si Rose para ihanda ang mga gamit ko, ganun din ang damit ni Prin. I will take my son to Korea. Doon ko siya ipapagamot. Korea known of their famous hospital because of many professional doctors.

"Prepare my plane. We will take my son to Korea.",pagkatapos pinatay ko ang tawag at muli akong nagtungo sa loob ng hospital. Nagtungo ako sa information area kung saan mag rerequest ako na ilipat si Prin.

"I will take my son to other country."

"Im sorry sir, but your aon is in critical. If you will take him now to other country, theres a posibility na lalongag kakaroon ng cardiac shock ang anak niyo. His body cant take the travel. Masyadong malayo ang Korea, that might the cause para mamatay ang anak niyo."

"Im sorry Sir, but we cant give you the permission. We dont let you to take your son from danger.",pagkatapos tumayo ang manager at umalis. And once again, i feel the warm water lay to my cheeks. Anong gagawin ko? Hindi ko kayang makita ang anak ko habang wala akong nagagawa para iligtas siya. I cant bare to see her from his condition.

Muli akong bumalik sa ICU, kung saan naroon si Prin. Hindi ko magawang pumasok sa loob, kaya naman hanggang sa labas lang ako. Nasa labas ako habang pinagmamasdan ko siya. Dont give up my Son. Kaya mo yan. Lumaban ka. Huwag kang tutulad sa mommy mo.

Habang nakatayo ako at pinagmamasdan ko siya, may biglang dumating na pulis at kasama su leutenent Dawin.

"We here to inform you, that Mr. Eubert is already died. We cremate him and he is in the care of our team. Bukas na bukas, ihuhukay na ang abo niya. And about what happened, we have already known that his daughter Alice is the one who killed Mr. Eubert. Nakita ang finger print ni Mrs. Alice sa baril.",gusto kong magalit at matuwa kay Alice. Gusto kong magalit sa kanya dahil kung hindi dahil sa kanya, hindi mapapahamak ang anak ko. But i want to thanks her, dahil siya mismo ang tumapos sa lahat. She killed her own father for us to be contented.

"Salamat Leutenent Dawin.",and then we salute, pagkatapoa umalis na sila. Natapos ba din ang kaso para sa asawa ko. Nakuha ko na ang hustisya, but it compensate the life of my son.

Patuloy akong aasa at maniniwala na magiging maayos si Prin. I still hope for my son, that one day, he will be fine again.