My Dark Fake Husband

CHAPTER 56: MARK PRIN'S POV

Pass eleven nang matapos ko ang paper works ko kaya naman maaga akong nakalabas ng companya. I tried to invite my friends for lunch but they both busy so i have no choice. Kaya naman sumakay na ako sa sasakyan ko at umalis na.

When i was near in the village main gate. Nahagip ng mata ko si Alice na kumakain sa isang karinderia. Pinark ko ang sasakyan at akmang bubuksan ko na sana ang pinto ng nakita kong may lalaking lumapit sa kanya. I was staring that guy at nang makita kong si Dhenze muling nabuhay ang galit ko kay Alice.

"That girl! Bakit lagi mong sinusuway ang sinasabi ko! I told you not to go to that Dhenze!"

Muli kong pinaandar ang sasasakyan at akmang aalis na sana ako ng bigla ko ulit silang lingunin.

What the fucking are going. She smiling. Sige ngumiti at tumawa ka ngayon Alice. Tignan lang natin kung makakangiti kapa mamaya pagdating mo sa bahay.

Mabilis kong pinaharurut ang sasakyan paalis sa kinaroroonan ko. Hanggang sa makarating ako sa bahay naiisip ko kung paano ngumiti si Alice dahil sa lalaking yun. And damn it, nabwibwisit ako.

Pagkatapos kong mai park ang sasakyan sa garahe agad akong nagtungo sa sala. Umupo ako doon. Hindi mawala sa isip ko ang ngiti ni Alice na siyang dahilan para lalong mag init ang ulo ko.

"Tingin mo papayag akong mahuhuling makaka uwi ang little sister ko. Syempre imikot tayo, kaya mas mauna kang makaka uwi. Sige na pasok kana. Para maka uwi narin ako.",napalingon ako sa labas nang marinig ko ang boses na iyon. Sumilip ako sa bintana at nakita ko silang magkasama. Muling nadagdagan ang init ng ulo ng muli kong makita ai Alice na nakatingi papasok sa bahay.

Nakatingin ako ng diretso nang bigla siyang pumasok. Narinig ko ang pagkagulat niya nang makita niya ako sa sala.

"Prin! Merin kana pala–.",hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya dahil agad akong tumayo at lumapit sa kanya habang naka pamulsa ang dalawang kamay ko.

"So, uso na pala ang kabit kabit ngayon. Bakit hindi mo sinabi para pati mga gamit mo pinadala ko na sa bahay ng hayop na yun!",sigaw ko sa kanya. Hindi ko kayang pigilan ang sarili kong magalit sa kanya dahil hanggang nagyon, nakikita ko kung paano siya ngumiti dahil kay Dhenze. At alam kong ito ang mali sa akin. Walang preno ang labi ko kung sobrang galit ako. I have anger management issue.

"Prin! Mali ang iniisip mo. Wala kaming ginawang masama. Naglakad lakad lang kami.",paliwanag nito sa akin. Ngunit wala akong paki alam sa sinasabi niya. Ang alam ko lang galit ako sa kanya dahil sumasama siya sa lalaking yon.

"Owws! You know what! You are a kind of woman who flirting with other man even you have a husband!! Anong klaseng babae ka?! Huh! We can say na malandi ka!",napangiwi ako ng malakas niyang akong sinampal. Did i hurt her feeling? Nag uunahang pumatak ang mga luha niya. What fucking am i doing? Bakit ko ba to ginagawa sa kanya?

"Wala kang karapatan para sabihin sa akin yan!! Dahil wala kang alam! Bakit huh! Ikaw ang pumilit sa akin sa pakasalan kita, tapos ngayon isusumbat mo sa akin to!",nag uunahang lumabas ang mga luha sa mata niya. Its ok na mag away kami dahil wala si Dad. He has a business trip in Europe kaya naman ako ang nag aasikaso muna sa company.

"Yeah, tama ka! Pinakasalan kita its because i need you. It because you are useful to me! Pero huwag na huwag mong iisipin na pinakasalan kita its because i have feeling for you! Dahil mula nung simula palang isa kang panira at sagabal sa plano ko!!",i saw yes eyes full of pain. How can i tell this word kung alam kong pinakasalan ko siya because the truth is, i have a feelings for her. Tama bang magsinungaling ako sa kanya para lang masaktan siya. Kasi alam hindi ito tama dahil pati ako ramdam kong nasasaktan ako sa sinasabi ko.