CHAPTER 65: ALICE'S POV

439 6 3
                                    

Nang imulat ko ang mga mata ko, agad na tumambad sa akin ang muka ni Prin. Oh God, thanks you, nandito siya, walang masamang nangyari sa kanya.

"Are you ok? Kamusta na ang pakiramdam mo?",hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya.

"Thanks God, pinakinggan niya ang panalangin ko.",pagkatapos inilapat ko ang mga palad ko sa pisngi nito. Gusto kong makasiguro na hindi ako nag hahallucinate. Pagkatapos kinuha ni Prin ang mga palad ko at hinalikan ito. Nakaramdam ako ng kakaibang kuryenteng dumaloy sa katawan ko.

"Dont ever leave again without me. Kung aalis ka dapat kasama mo ako. Tignan mo nangyari sayo.",kitang kita ko ang pag aalala sa mga mata nito kaya naman nginitian ko nalang siya para mapawi ang pag aalala nito.

"Ikaw ang umalis, kaya hinanap kita. Pwede bang pag umaalis ka sabihin mo para hindi ako nag aalala sayo.",tugon ko sa kanya. Napatanga naman ito at tumingin sa akin. Yes, nag aalala ako sayo Prin.

"So you mean, umalis ka sa bahay para hanapin ako dahil nag aalala ka sa akin?",muli nitong tanong sa akin. Hindi ko man naipapakita ang pag aalala ko kanya, pero ang katunayan, lagi ko siyang iniisip kung maayos at ligtas siya.

"Ikaw nalang ang natitirang meron ang Daddy mo. Kaya naman masasaktan yun kung pati ikaw mawala pa.",sagot ko sa kanya. But deep inside, i really care of you not only for your father but also me. Pagkatapos muli akong tumitig sa mga mata nito. Kung alam mo lang Prin. Kahit na hindi ka gaanong kaabit sa akin, kahit na lagi na akong nasasaktan dahil sayo, hindi ko parin maiwasan at pigilan ang nararamdaman ko sayo.

"Thanks sa pag aalala mo.",wika nito pagkatapos agad siyang tumayo at umalis. Hindi na siya lumingon at nagpaalam.

Pagkalipas ng ilang sandali.

Napatingin ako sa pintuan nang may biglang pumasok na tao.

"How are you Mrs. Sy?",isa itong lalaki na doctor. Napatingin naman ako sa name tag na naroon sa white gown niya. Ob-gyne

"Ok naman po. Ano pong nangyari sa akin?",tanong ko sa doctor habang abala na kinukuha ang isang papel sa envelop.

"Dont worry Mrs. Sy. Magandan at maayos ang mga vital sign mo. I want to congratulate, your Two weeks pregnant.",pagkatapos abot ngiti ang doctor sa akin. Hindi ko alam kung anong magiging reaksiyon ko. I was surprisely happy for that im going to have a child. Pero nalulungkot ako dahil lalaki at bata na walang ama. Masakit isipin naatatapos na kami ni Prin, pero nangangako ako sa sarili ko, papalakihin ko ang bata ang maayos. I love you baby. Pagkatapos hinawakan ko ang tiyan ko.

"I'll give you this vitamin for you. Its a vitamin for a pregnang like you. Take this twice a day.",pagkatapos nilapag niya ang vitamin sa mesa. Agad ko naman itong kinuha at inilagay sa bag nang sa gayon hindi makita ni Prin.

"Doc, kamusta po? Ano pong nangyari sa kanya.",tumalikod ang doctor at humarap kay Prin. I saw the doctor smiling towards him.

"Actually i want to say that–.",

"Ok Doc, salamat po. Ako nalang mag sasabi sa kanya.",mabilis kong sabat sa usapan nila. Hindi maaring malaman ni Prin ang totoo. It was my responsibility. Walang kinalaman si Prin dito. Ginusto ko ang nangyari. At ayaw kong itali siya sa isang respinsibilidad na hindi niya ginusto.

Agad naman umalis ang doctor sa kwarto. Pagkatapos binaling si Prin ang atensiyon niya sa akin.

"So what? Ano yung sasabihin mo?",tanong nito. Tanging ngiti lang ang tinugon ko sa kanya.

My Dark Fake HusbandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon