"Sen bile bilemezsin gülüşün bende kaç bahar eder."
Baekhyun bir gece yüzünü bile hatırlamadığı biriyle yatar ve hamile kalır. Ne yapacağını bilemeyerek en yakın arkadaşı olan Chanyeol'a sığınır. Chanyeol sayesinde bebeği kabullenir. Sonrasında ise...
Heyecanla ve biraz da korkuyla Kyungsoo'nun çantasından çıkaracağı kağıtları bekliyordum. Dürüst olmak gerekirse içimde ufak bir korku da vardı. Nedenini bilemediğim bir korku...
"İşte. Bu dosya." Bana uzatılan mavi renkli dosyayı aldım. Kahve bardağını biraz kenara çekerek dosyayı önüme koydum. Yavaşça dosyanın kapağını açtım. Ve... İşte bunu hiç beklemiyordum! Tanrım!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu an resmine baktığım kişi ünlü bir model ve Kim şirketlerinin varisi Kim Taehyung'du. O gece orada olduğunu bile hatırlamıyordum. Üstelik bu çocuk benden küçüktü.
"Biliyorum tahmin etmediğin biri. Ama o gece orada bulunan herkesin listesini çıkardım. Ardından teker teker o gece ne yaptıklarını araştırdım. Üzgünüm Baek, o gece biriyle birlikte olup sabah o kişiyi yanında göremeyen tek kişi Kim Taehyung. Ayrıca o gece kaybettiğini sandığın küpenin tekini sabah odada bulmuş."
Gözlerim hala Kyungsoo'nun bana verdiği dosyada geziniyordu. Eğer ondan bir bebeğim olduğunu öğrenirse onu benden almak isteyebilirdi. Sonuçta Kim şirketlerinin varisini taşıyordum şu an karnımda.
"Soo, ne yapmalıyım şimdi? Ya bebeğimi benden alırlarsa? Almak isterlerse?"
İçimdeki korkunun gözlerime de yansıdığından adım gibi emindim. Soo, yerinden kalkıp benim yanıma oturdu. Destek vermek istercesine kolunu omzuma atıp konuşmaya başladı.
"Bence öncelikle Chanyeol ile konuşmalısın ve durumu anlatmalısın. Birlikte karar vermeniz en doğrusu olacaktır."
Haklıydı. Chanyeol benim için bu kadar büyük bir sorumluluk almışken, üstelik birbirimize karşı arık sadece arkadaşça duygular beslemiyorken bu işin nereye varacağını gerçekten merak ediyordum.
***********
(Chanyeol)
Evin içinde bir o yana bir bu yana dolanıp duruyordum. İçimdeki tedirginlik ve korku o kadar fazlaydı ki yerimde duramıyordum. Baekhyun bebeğimizin babasının kim olduğunu öğrenecekti bu gün ve belki beni bırakacaktı.
Korkuyordum. Onu kaybetmekten ölesiye korkuyordum.
Dış kapıın oradan anahtar sesi geldiğinde hızla oraya ilerledim. Kapı açıldığında yüzü düşmüş bir Baekhyun karşıladı beni. Soracaktım ama önce onu toparlamam gerekiyordu.
Kafasını kaldırıp bana yorgun bir gülümseme sundu. Ben de ona. Daha sonra elimden tutarak salondaki koltuklara oturttu ikimizi de. Henüz tek kelime geçmemişti aramızda. Onun konuşmasını bekliyordum.
"NE!" biraz yüksek sesle çıkıştığım için onu korkutmuştum. Ama elimden gelen sadece buydu. Onun da korktuğunu anladığımda derin bir nefes alıp sakin olmaya çalışarak yerime geri oturdum ve konuşmasına izin verdim.
"Bütün işaretler onu gösteriyor. O gece kaybettiğimi sandığım küpemi sabah odada o bulmuş."
***********
(Baekhyun)
Sadece susuyordu. Hiçbir şey yapmamıştı. Bu hali beni daha çok korkutuyordu.
"Eğer onaylarsan gidip onunla konuşacağım. Ama sadece haberi olması için. Bize ve bizim evliliğimize karışmasına asla izin vermem."
Kesin bir dille konuşmuştum. Umarım korktuğum gibi bir tepki vermezdi. Derin bir nefes adlı ve biraz dikleşerek konuşmaya başladı.
"Bak Baek, ben sadece senin mutlu olmanı istiyorum. Doğru, seni seviyorum. İkinizi de seviyorum. Ve mutlu olmanız için de elimden geleni yapacağıma söz verdim. Senin için nasıl rahat edecekse öyle olmasını istiyorum. Onunla konuşmak istersen de yanında olurum."
Bazen neden Chanyeol kadar muhteşem biriyle karşılaştığımı sorguluyordum. Çünkü o tahmin edebileceğimden bile daha düşünceli ve sevgi dolu oluyordu.
"Sana sahip olduğum için çok şanslıyım Chanyeol." Dolu gözlerimle ona sarıldım. O da beni sımsıkı sardı.
