Konuşmalı mıyız? Biliyorum ama istemiyorum bile. Yine de kafamı sallayıp masaya geri oturdum.
"Evet ne sormak istiyorsanız sorun çünkü bu ilk ve son olacak."
"Birincisi sana yemek vermediler mi?" Konuşmasına devam eden Clint'e bakıp sırıttım ve kafamı iki yana salladım.
"Beni kaçırdılar Clint, asla benim istediğim şeyleri yapmazlar." Kafasıyla onayladı beni.
"Peki nasıl kurtuldun?" Yavaş yavaş başlıyorlardı galiba
"Doktor geldi onun beni benimse onu dışarı çıkartacağımı söyledi. Benim de tek şansım buydu." Natasha anladığını belirten ses çıkardı.
"Kafanda ki sesler ne zamandan beri var?"
"Aslında ses o gün geldi sadece ama hayalleriniz tam olarak bilmiyorum yani zaman kavramı biraz kayıp benim için kafama çok sıkı bir şekilde vurduklarını hatırlıyorum kısa süre sonraysa sen geldin Bruce ve oradan asla çıkamayacağımı söyleyip durdun. Thor ise her zaman kaçmamı söyledi. Zaten hiç biriniz aynı anda gelmediniz." Bruce'un anlık da olsa kendine kızması beni güldürürken dikkatimi verdim yeniden
"Biz, yani Thor ve Bruce dışında biz de geldik mi yanına?"
"Yine iyi dinlemiyorsun Rogers, hiç biriniz dedim yani evet tabi ki de geldiniz." Steven'a gözlerimi devirip baktığımda omuz silkti.
"Peki biz ne dedik sana?" O konuya girmesek mi? Benim bu kadar sarsılmamın nedeni de bu aslında onların öldüğünü gördükten ve onların hayallerini görmeye başlayınca beni suçlamışlardı. Benim yüzümden öldüklerini ve yaşamamam gerektiğini söylemişlerdi. O yüzden çıkmaya uğraşmadım hiç ama ayağıma gelince de geri çeviremezdim ya. Bir süre bekledikten sonra ancak kendime gelebildim.
"Tam hatırlayamadım ama tahminimce çok da önemli şeyler değildi. Genelde yine dertlerinizi dinledim." hafifçe güldüğümde inanmış görünüyorlardı.
"Yeter bu kadar saçmalık! Fiona sana ne gösterdiler ne yaptılar bunları anlatmanı istiyoruz, lütfen. Hah ayrıca kimdi seni kaçıran?" Derin bir nefes alıp gülümsemeye çalıştım
"Aslında kim olduğunu bilmiyorum daha önce hiç görmedim. Ama beni deneylerinde kullanmak istediğini söyledi ve güçlerimi kullanmamı engelledi. Yanıma gönderdikleri kişileri dövdüm böyle olunca da bana ateş ettiler tabi sonra da sürüklediler alet fiziksel acıda nasıl tepki veriyor diye baktılar. Başarılı olduğunu kaydettiler." Derin bir nefes aldım buna ihtiyacım vardı. Umarım Tony kim olduğunu anlamaz yani kendini suçlamaması için. (Arkadaşlar normal Tony olsa anlardı ama burada Tony'nin biraz mal olduğunu varsayalım pls)
"Sonra tabi daha değişik fiziksel açılar denemeseydi olmazdı bunun için de 2 gün dinleniyordum diğer gün ise beni götürüyorlardı. Hah ilk gittiğimde alet fiziksel acıyı geçince duygusala geçtiler tabi.
Siz geldiniz yani büyük bir kapı vardı oraya geldiniz. İlk önce konuştunuz Steven sorun çıkacağından falan bahsetti o da çıksın dedi ve ilk sen öldün -deyip işaret parmağımla Clint'i işaret ettim ve istemsizce kaşlarım çatıldı- sonra sen -deyip elimi Natasha'ya döndürdüm- sonra da sen -deyip elimi Thor'a döndürdüm- nasıl öldüğünüzü anlatamayacağım. Neyse sonra hepinizi içeri aldılar galiba orayı izleyemedim çünkü üçünüzün öldüğünü görünce nasıl yaptığımı bilmiyorum ama arkamda ki bütün camlar patladı tabi böyle olunca da beni apar topar götürdüler. Ardından hepinizin ölümünü sonra sonra gösterdiler ve en sonunda duygusal acıya da dayanabilecek bir alet yaptılar ama ben oradan çıkarken onu öldürdüm hayatımda ki en rahatladığım andı." Herkes pür dikkat beni dinlerken biraz daha bakarlarsa ağlayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mystic Mind/Steve Rogers ♡☆
FanfictionSteven bana destek vermek istercesine koydu elini omzuma "Tek bir Tanrı var Lexia ve onun böyle giyinmediğine eminim."