Mystic Mind/Steve Rogers ♡☆

🌃24🌆

Arkadaşlar niye kimse Lexia'nın annesinin Lexia'ya verdiği gücü merak etmedi aw. İnsan merak eder ya da neden sana göre yüz aşını aştın demesine takılmadı. Vay awsu.
________________

Kuleye döneli birkaç saat oldu ve bu sefer uzay gemisini hep ben kullandım ki gerçekten yorucu bir işmiş. Ah bu arada şu an burada akşam yani 11 falan saat ama herkes çok yorgun olduğu için odalarında

Pijamalarımı giyip yatağa yatmama rağmen uyuyamıyorum ve bu benim canımı sıkıyor. Belki de uyumamalıyım, kabus görmek istemiyorum. Hızlı adımlarla odamdan çıktım ve mutfağa gittim. Kendime kahve suyu koydum ve beklemeye başladım.

"Pişt!" gelen sesle sağıma doğru döndüm ve gelen kişiye baktım.

"Wanda? Sen de uyuyamamış gibisin." kafasıyla beni onayladı.

"Bana da su ısıtsana." Onun için bir bardaklık daha su koydum ve suyun fokurdamasını izledim.

"Siz bensiz kız akşamı mı yapıyorsunuz!" sesin geldiği yöne kafamı çevirdim ve bayıkça baktım ona.

"Tabi ki de sensiz kız akşamı yapıyoruz Clint. Neden olduğunu düşünmek ister misin?" dediğimde göz devirdi ve arkasını dönüp poposunu sallaya sallaya gitti. Tanrım!

"Jarvis, Natasha uyanıksa onu buraya çağırır mısın lütfen?"

"Tabi Lexia Hanım." zaten kaynamış suya üçüncü bir bardaklık su koyup iyice kaynattım ve bardaklara dağıttıktan sonra içine kahve koyup karıştırdım. Bir elime iki bardak diğer elime de bir bardak alıp içeri gittim ve masaya koydum. Bu sırada da Natasha gelmişti bile.

"Sen neden uyuyamadın Nat?"

"Pantolonlarım rüyama girip onları nasıl bıraktığımı sorup durdular da ondan." Dediğinde hemen sırıttım. Üçümüz yanyana koltuğuna sıralandık bile.

"Samuel de kim?"

"Beni aldatan sevgilim. Neden ki?" Wanda yüzünü ekşitti.

"Hangi salak bir prensesi aldatmaya cesaret eder ki?" kafamı oturduğumuz koltuğun sırt koyma yerine yasladım.

"Hiçbir fikrim yok gerçekten. Direkt ayrılsaydı daha iyiydi.''

"E ne yaptın ya?" Omuzlarımı silktim.

"Hiçbir şey. Normal bi ayrılıktı ki çok da sevdiğim söylenemezdi açıkçası. Annemin zoruyla olan bir şeydi ki sonrasında annem ceza uygulamak istese de izin vermedim.'' kafasını salladı. Bana hak veriyordu.

"Kızlar, aklıma Bi şey geldi." İkisi birden kafasını bana döndürdü.

"Diyorum ki ben yarın babamın evine gideyim. Yani eski evine."

"Saçmalama."
"Olur, nasıl istersen." İkisi de aynı anda konuştuğunda ne yapacağını zaten bilmeyen ben şu an iyice karıştım. Çok güzel!

"Neden saçmaladığımı düşünüyorsun?" Sorarcasına Wanda'ya baktığımda kendini açıklama ihtiyacı hissetti.

"Lexia, zaten daha yeni kaçırıldın falan yani yeterince yorgunsun. Sence oraya girmen için en iyi zaman bu zaman mı?"

"Sen neden olur dedin?"

"Ben sen istediğin için olur dedim ama bence onu affetmen lazım. Belki oradaki anılarını falan hatırlarsın ve onu affedersin. Bilmiyorum." deyip omuzlarını silkti

"Onu affetmeye ihtiyacım var Wanda. Buna gerçekten ihtiyacım var." kafasıyla onayladı beni.

"O zaman istediğini yap. Sadece zarar görme yeter." gülümsedim ve kafamı salladım.