🌃9🌆

987 65 13
                                    

----- 1 Hafta Sonra-----

Tam bir hafta oldu, koskoca bir hafta ve 'Nick Fury' denen adam geçen hafta bize üç görev birden vermesine rağmen bu hafta bomboş geçmişti ki ne yalan söyleyeyim bu bir hafta sadece antrenmanla geçmişti ki dolayısyla çok sıkıldım.

Koltukta ters bir şekilde oturmak sadece saçmalarımın yere sürtüp kirlenmesine neden oluyordu ama bir haftadır ise sıkılmadan yaptığım tek şey buydu gerçekten. Bruce koşarak içeri girdiğinde esneyip ona baktım. Ne haber verecekti acaba?

"KALK LEXIA, GÖREV GELDİ." Hızlıca koltuktan kalktım ve koşarak diğerlerinin yanına gittim. Biri bir şey çalmış ve onu kötü amaçlar için kullanacakmış falan filan ki açıkçası dinlemedim devamını çünkü umurumda değil, enerjimi atmam lazım yoksa patlayacağım.

"Tanrıya şükürler olsun." Herkesin bakışlarının bana dönmesi 3 saniye sürmüştü.

"Ne var? Bir haftadır oturuyoruz patlamak üzereydim." Thor da yok zaten işimiz bir nebze daha zor olacak. Steven ciddi bir şekilde sözlerine başladı.

"Hazırlanmak için 7 dakikanız var. Terasta jetin yanında buluşuruz." İlk önce koşarak odama gidip üstüme deri ama bol şortumu geçirdim (dizimin 1 karış üstünde kemerli bir şort) açıkçası külotlu çorap giymeye üşenmiştim üstüme bol bir siyah tişört geçirip spor ayakkabılarımı da ayağıma geçirdikten sonra koşarak silahların olduğu yere gidip belime iki tane silah taktım ve ta daa hazırım.

Koşa koşa jetin yanına gittim ve bizimkileri beklemeye başladım ilk gelen tam 7. Dakikayla Steven Rogers olmuştu! Bu belli bir gerçekti zaten, o bir asker.

"Lexia bugün kendini zorlamanı istemiyorum yani güçlerin bakımından. Çünkü bu yüzden bu kadar çok uyuduğunu düşünüyorum. Enerjini kaybetmene neden oluyor. Kendi dünyanda uyuduğun zaman dilimi burada uyuduğun zaman diliminde fazla. Oradayken enerjini toplayabiliriz ama burada yapamazsın. Dövüş ama güçlerini yerinde kullan." Bir şey demeden kafamı onaylar biçimde salladım çünkü haklı olduğunu biliyorum. Herkes geldiğinde jete bindik. Yaklaşık yarım saatte de vardık.

Oraya geldiğimizde Steven motoruyla indi jetten, tuhaf bir görüntü aslında. Hep birlikte jetten indiğimizde daha da garip bir görüntü. Etrafta kimse görünmüyordu biraz daha yürüdüğünüzde Bruce'un daha dönüşmediğini gördüm. Derken yan taraftan Bruce'un kafasına taş gelmesiyle savurmuştu ki o anda Hulk ortaya çıkmıştı bile.

Yan tarafa doğru koşmaya başladığımızda herkes birilerine sarmıştı her zamankinin aksine bugün normal insanlar vardı ki bu beni daha da zorluyordu. Kimseyi öldürmemeliyim çünkü bilirsiniz onların da aileleri var.

İlk gelen adamın hızlıca soluk borusuna baş parmağımı geçirip ensesini tuttuğum gibi kafasını dizime geçirdim ve onun yana doğru attım diğerinin gözlerine parmaklarımı geçirirken erkekliğine dizimle vurup belimde ki silahla hayati tehlikesi olmayacak bir yerinden vurup onu da diğerinin üstüne attım ve silahı yerine yerleştirdim.

İki kişinin arasında kaldığımda arkamda ki koluyla boynunu sıkıştırmıştı önümdeki de sırıtıyordu. Arkamdaki adamın ensesini tutup güç alarak kendimi kaldırdım ve hem öndeki adama tekme attım hem de kendimi yere doğru çekerek arkamda ki adamın tepetaklak olmasını sağladım. Güçlerimle ikisini kafa kafaya vurdum ve bayılmalarını sağladım.

 Güçlerimle ikisini kafa kafaya vurdum ve bayılmalarını sağladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mystic Mind/Steve Rogers ♡☆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin