|3|

1.1K 95 91
                                    

Keyifli akşamlar💙💜
Iyi okumalar⚘🙉
.
.

Keyifli akşamlar💙💜Iyi okumalar⚘🙉

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Joseon

Neydi bu?

Koyu kahve gözleri uzun uzun gözlerimi inceliyordu ve tam önümde duruyordu. Hayır bu doğru olamazdı. O ölmedi yeniden dirildi ama beni göremezdi.

"Hayır..."

Elini güçsüzce havaya kaldırdığı sırada büyük bir öfkeyle elimi havaya kaldırmamla bedenine darbe alarak sertçe yerde sürüklendi.

Kesik kesik alıyordum nefesimi. Hayır bu doğru olamazdı. Ben... ben ona ne yapmıştım? Acıyla bağırdığını işitmemle hızla önüme dönerek oradan uzaklaşmaya başladım.

Fakat adımlarımın sert bir hareketle durmasına sebep olan tüm bedenimin parçalar haliyle ayrılma hissi olmuştu. Boğazım kuvvetiyle sıkılırken karnımdan boğazıma doğru karıncalandığımı hissediyordum. Kurtulmak için aleve bürünmüş parmaklarımı boğazımı saran şeyden kurtarmak isterken gücümün tamamiyle emilmesiyle dizlerim üzerine düşmem bir oldu. Tüm uzuvlarım parçalara ayrılıyordu sanki. Değil nefes almak hareket dahi edemez hale gelmiştim. Her bir hücrem sızlıyordu.

'En büyük kuralı çiğnedin. Cezanı çekeceksin.'

Uğultu kulaklarımı sağır edercesine bağırıyordu sanki. Aralanan dudaklarım arasından çıkan koyu dumanlar gözlerim önünde havada kaybolurken parmak uçlarım gittikçe ısınmaya başlamıştı.

Uzuvlarım toz mu oluyordu?

"Ha-Hayı-"

Ruhu dahi olmayan bedenim kül olmuş zemine düşerken koyu dumanlar dudaklarım arasından çıkarak havada süzülüyordu.

'Cezan, acıyı ilkelerine kadar hissetmek olucak, Kim Jennie.'

Ve o uğultu, çığlığımı içime hapsederek ölü bedenimi sonu olmayan bir sonsuzluğa gömmüştü.

💢

2019

Gözlerimi ne zaman kapatsam sonu belli olmayan bir sonsuzluğa açıktı sanki ve kapalı kaldığı o an bir silüet beliriyordu o karanlığın sonunda.

"Jimin-ah! Biz geldik!"

Ne kadar kapalı olduğunu bilmediğim gözlerimi Hobi Hyung'un sesiyle açarak yerimden kalktım.

"O kucağında ki ufaklık... yani çok ufak olmayan ufaklıkta nerden çıktı?" dedim gülümseyerek. Golden retriever cinsi köpeği yere bırakarak önünde durduğum masanın yanına geldi.

"Ah, bu mu?" Başını okşarken gülerek patilerini tutup yüzüme doğru salladığı sırada "Bu güzelliği yolda buldum. Arka sol bacağı kırık ve sağ ön patisinde zedelenme vardı." dedi. Bar sandalyelerinden birine oturup koca köpeği bir bebek misali kucağında tutarak dizlerine oturttuğunu görmemle gülerek mutfağa geçip ikimiz için içecek hazırlamaya başladım.

deadline: decipher |jenmin| [Tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin